Please use this identifier to cite or link to this item: http://dspace.lib.uom.gr/handle/2159/18474
Author: Ζαχαρού, Ιωάννα
Title: Άνθρωποι με οπτική αναπηρία σε μία δια βίου διαδρομή μάθησης.
Date Issued: 2015
Department: Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών Εκπαιδευτικής & Κοινωνικής Πολιτικής
Supervisor: Σιπητάνου, Αθηνά
Abstract: Η δημιουργία φορέων για την περίθαλψη και την προστασία των ατόμων με μειονέκτημα όρασης ξεκίνησε στη χώρα μας από τις αρχές του 20ου αιώνα. Σταδιακά, σκοπός των φορέων έγινε η προάσπιση των δικαιωμάτων των ατόμων αυτών, συμπεριλαμβανομένων και των εκπαιδευτικών. Πιο συγκεκριμένα, η εκπαίδευση των ατόμων με μειονέκτημα όρασης, στοχεύει στην απόκτηση γενικών και ειδικών γνώσεων και δεξιοτήτων προσωπικών και επαγγελματικών, που οδηγούν στην αυτονομία του ατόμου και στην ομαλή συμβίωση και εξέλιξή του στο κοινωνικό σύνολο. Η υποχρεωτική παράκαμψη της οπτικής οδού και η κατά το δυνατόν υποκατάστασή της είναι μια διαρκής διαδικασία, μία δια βίου εκπαίδευση. Οι ευκαιρίες μάθησης στοχεύουν να βελτιώσουν τις ακαδημαϊκές, τις κοινωνικές και τις επαγγελματικές δεξιότητες και ικανότητες. Η δια βίου εκπαίδευση, λοιπόν, αναφέρεται σε κάθε ευκαιρία εκπαίδευσης ιδρυματικά δρομολογούμενης, η οποία έχει ανθρωπιστική βάση και στοχεύει στην ανάπτυξη του ατόμου σε οποιαδήποτε φάση της ζωής του. Η έννοια της δια βίου μάθησης συνδυάζει την προσωπική μάθηση με την ιδρυματική μάθηση. Αυτό σημαίνει ότι η έννοια της δια βίου μάθησης μπορεί να αναφέρεται στη μάθηση ως μία διαδικασία που το άτομο επιλέγει να ολοκληρώσει για τον εαυτό του κατά μήκος της ζωής του. Μπορεί, επιπλέον, να αναφέρεται σε μία διαδικασία που οργανώνεται και πραγματοποιείται από κάποιο εκπαιδευτικό ίδρυμα ή κάποιο άλλο φορέα πέρα από τα όρια του εκπαιδευτικού συστήματος. Ο ερευνητικός στόχος της παρούσας εργασίας είναι η διερεύνηση της εξέλιξης του πεδίου της εκπαίδευσης των ενηλίκων με πρόβλημα όρασης και κατά πόσο είναι επιθυμητή και απαραίτητη σήμερα μία δια βίου προσέγγιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε δύο φάσεις συνδυάζοντας ιστορική και βιογραφική έρευνα. Η αναγκαιότητα της ιστορικο-κοινωνικής ανίχνευσης κρίθηκε σκόπιμη, επειδή η περιγραφή μέσα από κοινωνικο-ιστορικές διεργασίες μας επιτρέπει την κατανόηση των κοινωνικών δομών και των συνθηκών ζωής του ατόμου στα πλαίσια ενός δεδομένου κοινωνικο-ιστορικού περίγυρου. Η βιογραφική προσέγγιση ως εναλλακτική πρόταση στην έρευνα, τοποθετεί το ανθρώπινο στοιχείο στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος και στοχεύει να καταδείξει πώς τα άτομα κατανοούν, ερμηνεύουν και καθορίζουν τον περιβάλλοντα κόσμο. Πιο συγκεκριμένα μπορούμε να πούμε ότι η ιστορική έρευνα βασίστηκε στη συλλογή πρωτογενούς υλικού από τα αρχεία του φορέα «Κέντρο Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών Θεσσαλονίκης» (Σχολή Τυφλών), από τη στιγμή της ίδρυσής του το 1947 έως το 2012. Η δεύτερη φάση αφορά τη συλλογή βιογραφικών-αφηγηματικών μαρτυριών που αποτέλεσαν το υπόλοιπο εμπειρικό υλικό προς ανάλυση. Ο προβληματισμός ο οποίος μας οδήγησε στην έρευνα ήταν πώς σε κάθε συγκεκριμένο κοινωνικό πλαίσιο αλλάζουν οι συνθήκες αλλά και ο τρόπος με τον οποίο τα άτομα με οπτική αναπηρία συγκροτούν την εικόνα του εαυτού τους. Από το υλικό της ανάλυσης της πρώτης αφήγησης, εντοπίστηκαν πέντε (5) βασικοί άξονες, ως σημεία μείζονος ενδιαφέροντος, τα οποία επαναλαμβάνονταν και στις άλλες αφηγηματικές συνεντεύξεις. Με αυτό τον τρόπο ταξινομήθηκε το υλικό των έντεκα (11) αφηγηματικών συνεντεύξεων και ακολούθησε η διαδικασία ανάλυσής του. Πιο συγκεκριμένα, ως 5 άξονες ορίστηκαν οι εξής: οπτική ικανότητα, εκπαίδευση, εργασία, δια βίου μάθηση και συμπεράσματα-αποτίμηση.
The creation of institutions for the care and protection of people with visual impairment started in our country since the early 20th century. Gradually, the purpose of the institutions was to defend the rights of these people, including the educational rights. Particularly, the education of people with visual impairment, aimed at acquiring general and specific knowledge and skills, personal and professional, that lead to the individual’s autonomy and harmonious co-existence and development into the society. The obligatory circumvention of optical pathway and its substitution -where it is possible- is an ongoing process, a lifelong education. The learning opportunities aim to improve the academic, social and professional skills and abilities. Lifelong education, therefore, refers to any institutional training opportunity, which has a humanitarian basis and aims to the person’s development at any stage of life. The term of lifelong learning combines the personal learning to institutionalized learning. This means that the term of lifelong learning can refer to learning as a process that a person chooses to accomplish for himself along his life. It may also refer to a process that is organized and conducted by an educational institution or any other body beyond the limits of educational system. The research objective of this study is to investigate the evolution of the field of adult education with vision impairment and whether it is desirable and necessary today a lifelong approach to the educational process. The survey was conducted in two phases, combining historical and biographical research. The necessity of the historical-social research has been intentional, because the description through socio-historical processes allows us to understand the social structures and the individual living in a given socio-historical framework. The biographical approach as an alternative to the research, places the human element in focus and aims to demonstrate how individuals understand, interpret and define the surrounding world. More specifically we can say that the historical research was based on the collection of original material from the archives of the institution “Center for Education and Rehabilitation of the Blind of Thessaloniki” (School for Blind), since its foundation in 1947 until 2012. The second phase refers to the collection of biographical-narrative testimonies which were the remaining empirical material for analysis. The questioning which led us to the research was how, in each particular social framework, conditions change and the way in which people with visual impairments make up the image of themselves. From the material of analysis of the first narration, five (5) main axes of major points of interest were identified, which were repeated in the other narrative interviews. In this way the material was classified in eleven (11) narrative interviews followed by the analysis process. More specifically, the 5 axes defined as following: visual ability, education, employment, lifelong learning, and conclusions-valuation.
Keywords: Οπτική αναπηρία
Δια βίου εκπαίδευση
Δεξιότητες
Εργασία
Visual impairment
Lifelong learning
Skills
Employment
Information: Διπλωματική εργασία--Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, Θεσσαλονίκη, 2015.
Rights: An error occurred on the license name.
Appears in Collections:ΠΜΣ Εκπαιδευτικής & Κοινωνικής Πολιτικής (M)

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
ZacharouIoannaMsc2015.pdf1.12 MBAdobe PDFView/Open


This item is licensed under a Creative Commons License Creative Commons