Στάσεις εκπαιδευτικών απέναντι στον σχολικό εκφοβισμό, στρατηγικές χειρισμού του και σχέση με παραμέτρους της προσωπικότητας σύμφωνα με τη θεωρία του Young.

Abstract

Ο σχολικός εκφοβισμός δεν αποτελεί ένα νέο φαινόμενο, ωστόσο όμως παρατηρείται σε παγκόσμια κλίμακα και οι επιπτώσεις του είναι ιδιαιτέρως επιζήμιες για τα θύματά του. Καθώς τα περιστατικά του σχολικού εκφοβισμού λαμβάνουν χώρα στο σχολείο, οι εκπαιδευτικοί είναι αυτοί που είναι κατά κύριο λόγο υπεύθυνοι για τον εντοπισμό και την εξάλειψη του φαινομένου. Επομένως, οι στάσεις τους απέναντι στο συγκεκριμένο φαινόμενο είναι ιδιαίτερης σημασίας. Συγκεκριμένα, η σοβαρότητα που αποδίδουν σε ένα περιστατικό σχολικού εκφοβισμού και η ενσυναίσθησή που νιώθουν για το θύμα φαίνεται να επηρεάζουν την πρόθεσή τους να παρέμβουν και να το αντιμετωπίσουν. Ο τρόπος αντιμετώπισης των περιστατικών είναι επίσης ιδιαίτερης σημασίας καθώς άλλες στρατηγικές κρίνονται αποτελεσματικότερες ενώ άλλες δεν είναι τόσο αποτελεσματικές. Οι στρατηγικές αντιμετώπισης κατηγοριοποιούνται σε πέντε βασικούς άξονες: την αγνόηση του περιστατικού, την τιμωρητική μέθοδο, την επικέντρωση στον θύτη με μη τιμωρητικό τρόπο, την επικέντρωση στο θύμα και την αναζήτηση βοήθειας από άλλους ενηλίκους. Τα βιώματα του ανθρώπου καθορίζουν τη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του, καθώς επίσης και το σχηματισμό των απόψεών το. τα πρώιμα δυσπροσαρμοστικά σχήματα αποτελούν ευρέα και διάχυτα πρότυπα που αφορούν τον εαυτό και τις σχέσεις κάποιου με τους άλλους. Τα πρότυπα αυτά δημιουργούνται κατά την παιδική ηλικία, εξελίσσονται καθόλη τη διάρκεια της ζωής ενός ατόμου και είναι σε μεγάλο βαθμό δυσλειτουργικά. Τα σχήματα σχετίζονται με τις βασικές συναισθηματικές ανάγκες ενός παιδιού και την κάλυψη ή μη κάλυψή τους που οδηγούν σε μη υγιή πρότυπα συμπεριφοράς. Υπάρχουν 18 δυσλειτουργικά σχήματα που αντικατοπρίζουν την ανεπαρκή κάλυψη των αναγκών αυτών. Η παρούσα εργασία στοχεύει στο να διερευνήσει τις στάσεις των εκπαιδευτικών απέναντι στο σχολικό εκφοβισμό και τους τρόπους που επιλέγουν να τον αντιμετωπίσουν. Επιπλέον, διερευνάται η επίδραση των πρώιμων δυσκπροσαρμοστικών σχημάτων στο σχηματισμό αυτών των στάσεων και στην επιλογή τρόπου χειρισμού του σχολικού εκφοβισμού.