Η αξιοποίηση των δεξιοτήτων επικοινωνίας στον χώρο της εργασίας: η περίπτωση των εκπαιδευτικών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Abstract

Στη σύγχρονη εποχή, οι συνθήκες εργασίας μεταβάλλονται ραγδαία κι ακολούθως οι απαιτήσεις της αγοράς από τους εργαζόμενους αυξάνονται και αλλάζουν συνεχώς. Ξεκάθαρη είναι η ζήτηση για δεξιότητες-κλειδιά, όπως είναι οι κοινωνικές δεξιότητες, μέρος των οποίων αποτελούν και οι επικοινωνιακές δεξιότητες. Σύμφωνα με το μοντέλο της Συναισθηματικής Νοημοσύνης του Goleman (2011) «θεμέλιο λίθο» των κοινωνικών δεξιοτήτων αποτελούν οι επικοινωνιακές δεξιότητες. Οι δεξιότητες αυτές είναι σημαντικό εργαλείο για το σύγχρονο εργαζόμενο ώστε να διαχειριστεί επιτυχώς τις διαπροσωπικές σχέσεις που αναπτύσσει στο επαγγελματικό του περιβάλλον. Ένας τέτοιος εργαζόμενος είναι και ο εκπαιδευτικός που καλλιεργεί διαπροσωπικές σχέσεις τόσο με τους μαθητές του, όσο με τους συναδέλφους και τον διευθυντή (Ρες, 2006). Αντικείμενο της παρούσας ερευνητικής εργασίας είναι α) η αποσαφήνιση της έννοιας των επικοινωνιακών δεξιοτήτων και η οριοθέτησή τους β) η διερεύνηση του βαθμού χρήσης των επικοινωνιακών δεξιοτήτων από τους εκπαιδευτικούς της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην αλληλεπίδραση με τους μαθητές, τους συναδέλφους και τον διευθυντή γ) η εξέταση των αντιλήψεων των εκπαιδευτικών σχετικά με την σπουδαιότητα των επικοινωνιακών δεξιοτήτων και δ) η συσχέτιση των επικοινωνιακών δεξιοτήτων με τα δημογραφικά-εργασιακά στοιχεία των συμμετεχόντων. Τα αποτελέσματα της ποσοτικής έρευνας μετά τη συλλογή των δεδομένων μέσω ερωτηματολογίου έδειξαν ότι οι επικοινωνιακές δεξιότητες χρησιμοποιούνται σε ικανοποιητικό βαθμό από τους εκπαιδευτικούς (158 στο σύνολο) στην αλληλεπίδρασή τους και με τους τρεις άξονες (μαθητές, συνάδελφοι, διευθυντής. Η πλειοψηφία των καθηγητών θεωρεί ότι οι επικοινωνιακές δεξιότητες είναι απαραίτητο στοιχείο για τη σχολική μονάδα και η αξιοποίησή τους συμβάλλει στην ανάπτυξη του ενιαίου συνόλου αυτής.