Διερεύνηση του ρόλου του mentoring στην επαγγελματική ικανοποίηση και την πρόθεση κινητικότητας των εργαζομένων: η περίπτωση των διοικητικών υπαλλήλων της περιφερειακής ενότητας Ημαθίας.

Abstract

Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα ο θεσμός του “mentoring” άρχισε να απασχολεί όλο και περισσότερο τους ερευνητές, οι οποίοι διερευνούν μια νέα μορφή συμβουλευτικής σχέσης υποσχόμενη πληθώρα θετικών συνεπειών. Ιδιαίτερα στο εργασιακό περιβάλλον, πολλές διεθνείς έρευνες συσχετίζουν την ύπαρξη σχέσεων συμβουλευτικής καθοδήγησης με θετικές συνέπειες στις εργασιακές συμπεριφορές των εργαζομένων. Σε πολλές από αυτές γίνεται αναφορά για αυξημένα επίπεδα επαγγελματικής ικανοποίησης των εργαζομένων που έχουν εμπλακεί σε μεντορικές σχέσεις τονίζοντας τον υποστηρικτικό χαρακτήρα του “mentoring”. Παράλληλα, πληθώρα ερευνών που μελέτησαν την ύπαρξη σχέσεων συμβουλευτικής καθοδήγησης σε περιόδους έντονου εργασιακού άγχους και ραγδαίων εργασιακών αλλαγών , καταδεικνύουν ισχυρή συσχέτιση των ίδιων με χαμηλά ποσοστά προθέσεων για αποχώρηση από την εργασία. Στηριζόμενοι στα παραπάνω, οδηγηθήκαμε στην διεξαγωγή της παρούσας έρευνας , η οποία έχει ως στόχο την διερεύνηση ύπαρξης άτυπων σχέσεων συμβουλευτικής καθοδήγησης στο διαρκώς μεταβαλλόμενο εργασιακό περιβάλλον των περιφερειακών ενοτήτων και πως οι ίδιες επηρεάζουν την επαγγελματική ικανοποίηση και την πρόθεση για αποχώρηση των εργαζομένων. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2014 με την μέθοδο καταμέτρησης βάσει δομημένου ερωτηματολογίου και σε αυτήν συμμετείχαν 99 διοικητικοί υπάλληλοι της περιφερειακής ενότητας Ημαθίας. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι λειτουργίες προώθησης καριέρας και μοντελοποίηση ρόλου σχετίζονται θετικά με τον παράγοντα εργασιακής ικανοποίησης εποπτεία. Επίσης, διαπιστώθηκε ότι η πρόθεση για αποχώρηση από την εργασία επηρεάζεται αρνητικά μέσω των λειτουργιών επαγγελματικής εξέλιξης που λαμβάνει ο καθοδηγούμενος από τον μέντορα.