Please use this identifier to cite or link to this item: http://dspace.lib.uom.gr/handle/2159/16572
Author: Δούμκου, Μαριάνθη
Title: Το σύμφωνο σταθερότητας και ανάπτυξης (ΣΣΑ) και η μεταρρύθμισή του.
Date Issued: 2014
Department: Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών Οικονομική και Πολιτική Διακυβέρνηση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη
Supervisor: Νίκας, Χρήστος
Abstract: Τα κράτη-μέλη μεταξύ τους έχουν διαφορές, οι οποίες είναι πιο έντονες στο πεδίο της δημοσιονομικής πολιτικής. Αυτό το γεγονός οφείλεται στο ότι η πλέον έκδηλη έκφανση και αποτύπωση της εθνικής κυριαρχίας είναι ο προϋπολογισμός. O προϋπολογισμός είναι πράγματι το κύριο μέσο προσανατολισμού της οικονομίας γενικά και των ειδικών κυβερνητικών πολιτικών ειδικά, όπως η περιφερειακή, η κοινωνική, η βιομηχανική, κλπ. Από την πλευρά των δαπανών, ο προϋπολογισμός επηρεάζει άμεσα τις δημόσιες επενδύσεις και έμμεσα, τις ιδιωτικές. H δημοσιονομική πολιτική ενός κράτους μπορεί να επιδιώκει συγκυριακούς στόχους (την αποφυγή της ύφεσης ή τον περιορισμό του πληθωρισμού) ή στόχους διαρθρωτικής βελτίωσης της εθνικής οικονομίας μέσω των παραγωγικών επενδύσεων. Αλλά εάν ο συντονισμός των δημοσιονομικών πολιτικών είναι πολύ δύσκολος, είναι συγχρόνως απαραίτητος για την οικονομική σύγκλιση, την οποία επιδιώκει η Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Κοινότητα, καθώς και για τη συμμετοχή ενός κράτους-μέλους στο τρίτο στάδιο της ΟΝΕ. Όμως, από τα πρώτα χρόνια της εφαρμογής της ΟΝΕ έγινε γρήγορα αντιληπτό ότι τα κράτη-μέλη κατέφευγαν εκτεταμένα στη δημοσιονομική πολιτική για να δημιουργήσουν ευνοϊκές οικονομικές συνθήκες, με αποτέλεσμα να προκαλούνται σοβαρές πιέσεις στην ευρωπαϊκή οικονομία και στην εκπλήρωση των κριτηρίων της Συνθήκης του Μάαστριχτ. Προκειμένου να ενισχυθεί η άσκηση της ενιαίας νομισματικής πολιτικής και η εύρυθμη λειτουργία της νομισματικής ένωσης, προκειμένου να εξασφαλιστεί και να συντονιστεί καλύτερα η εφαρμογή υγιών, βιώσιμων και συνεπών εθνικών δημοσιονομικών πολιτικών, και να προαχθεί ένας υψηλότερος ρυθμός αύξησης του προϊόντος και της απασχόλησης, είναι απαραίτητη η θέσπιση ενός πλαισίου άσκησης της οικονομικής πολιτικής. Το πλαίσιο αυτό αποτελείται από ένα σύνολο θεσμών, καθώς και από κοινούς προσανατολισμούς πολιτικής, κανόνες και διαδικασίες, που ήδη έχουν τεθεί σε εφαρμογή. Μεταξύ αυτών συμπεριλαμβάνεται και το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Ο τελευταίος αυτός θεσμός, και, ειδικότερα, οι εξελίξεις όσον αφορά την εφαρμογή του από τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης, θα αποτελέσει το αντικείμενο της παρούσης εργασίας. Προτού όμως προβούμε σε οποιαδήποτε αναφορά σχετικά με το Σύμφωνο αυτό, χρήσιμη θα ήταν μια σύντομη μνεία ορισμένων βασικών χαρακτηριστικών της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης.
Τhe Member - States have differences between them, which are most pronounced in the area of fiscal policy. This is due to the fact that the most evident expression and imprinting of sovereignty is the budget. The budget is actually the main instrument of economic policy in general and specific government policies, such as regional, social, industrial, etc. On the expenditure side, the budget directly affects public investment and indirectly, the private investment. Fiscal policy of a State may seek cyclical objectives (to avoid a recession or low inflation) or structural improvement objectives of the national economy through productive investment. But if the coordination of fiscal policies is very difficult, it is essential for economic convergence, which seeks the Treaty establishing in the European Community, as well as the participation of a Member State in the third stage of EMU. However, since the first years of the implementation of EMU it quickly became clear that Member States resorted extensively on fiscal policy to create favorable economic conditions, and may result in severe pressure on the European economy in order to fulfill the criteria of the Maastricht Treaty. To enhance the conduct of the single monetary policy and the proper functioning of the monetary union, in order to ensure and improve the coordination of sound, viable and coherent national fiscal policies, and to promote a higher rate of growth of output and employment, it is necessary to establish a framework for economic policy. The framework consists of a set of institutions, and of common policy guidelines, rules and procedures that have already been implemented apart from those included in the Stability and Growth Pact. The latter institution, and, in particular, developments regarding the implementation by Member States of the euro zone, will be the subject of this paper. But before we make any reference to the Covenant, it would be useful, a brief mention of some key characteristics of the Economic and Monetary Union.
Keywords: Σύμφωνο σταθερότητας και ανάπτυξης (ΣΣΑ)
Κριτήρια σύγκλισης συνθήκης Μάαστριχτ
Οικονομική και Νομισματική Ένωση (ΟΝΕ)
Άριστες νομισματικές περιοχές (ΑΝΠ)
Μεταρρύθιση του συμφώνου
Προληπτική και αποτρεπτική δράση του συμφώνου
Διαδικασία υπερβολικών ελλειμμάτων (ΔΥΕ)
Η θνησιγένεια του συμφώνου
Information: Διπλωματική εργασία--Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, Θεσσαλονίκη, 2014.
Appears in Collections:Οικονομική και Πολιτική Διακυβέρνηση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη (M)

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
DoumkouMarianthiMsc2014.pdf1.29 MBAdobe PDFView/Open


Items in Psepheda are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.