Μοντέλο εκτίμησης της αποτελεσματικότητας στρατηγικών που στοχεύουν στη μείωση της θνησιμότητας από βιοτρομοκρατικό χτύπημα ή επιδημία.

Abstract

Από τα αρχαία χρόνια υπάρχουν καταγραφές επιδημιών παγκοσμίως, που είχαν μεγάλο αντίκτυπο στις τοπικές κοινωνίες και τον ρου της ιστορίας. Η συμβολή των επιδημιών στην ιστορική εξέλιξη αποτελεί από μόνη της ξεχωριστό κεφάλαιο μελέτης με πολλές προεκτάσεις. Ωστόσο, υπάρχουν διάφορα κλασικά παραδείγματα γνωστά από τα σχολικά βιβλία, αλλά και τη νεότερη ιστορία, η μελέτη των οποίων έχει συμβάλλει στην ανάπτυξη και τον σχεδιασμό πολιτικών αντιμετώπισης ενδεχόμενων επιδημιών στη σύγχρονη εποχή. Η πρόβλεψη της μετάδοσης, της ανάπτυξης και της πορείας μιας επιδημίας βοηθά στην έγκαιρη αντιμετώπισή της, με τον σωστό τρόπο, και στην κατά το δυνατόν ελαχιστοποίηση των, ούτως ή άλλως περιορισμένων, υγειονομικών πόρων που θα διατεθούν από το κράτος. Οι βάσεις για τη μελέτη των λοιμωδών νόσων με τη χρήση των επιδημιολογικών μοντέλων ετέθησαν τη δεκαετία του ’20 με πρώτο μοντέλο μελέτης το μοντέλο SIR. Έκτοτε έχουν υπάρξει νέα μοντέλα βασισμένα στο SIR, που είναι βασισμένα στις ίδιες αρχές αλλά με καλύτερη ανταπόκριση στις πραγματικές συνθήκες. Στο παρόν πόνημα θα επικεντρωθούμε στις μελέτες που αφορούν στα επιδημικά μοντέλα που ασχολούνται ειδικά με τον Ebola. Ο σκοπός της έρευνας ήταν να εκτιμήσει την εξέλιξη μιας επιδημίας στην Ελλάδα από τον ιό Ebola, έπειτα από την εισαγωγή ενός μολυσματικού ασθενούς στον ελληνικό χώρο. Αναλύθηκαν ο αριθμός των ατόμων που θα εκτεθούν και θα νοσήσουν, θα νοσηλευτούν ή θα πεθάνουν και μελετήθηκε η επίδραση που θα έχει στις διάφορες επιδημιολογικές παραμέτρους η εφαρμογή μέτρων προστασίας. Εντέλει, εκτιμήθηκε πώς αυτά τα μέτρα θα τροποποιήσουν τον αριθμό των ατόμων που θα νοσήσουν, νοσηλευτούν ή πεθάνουν. Αυτό που προκύπτει ως κύριο συμπέρασμα της παρούσας μελέτης είναι ότι σε περίπτωση επιδημίας είτε αυτή είναι αποτέλεσμα φυσικής νόσου είτε αποτέλεσμα βιοτρομοκρατίας, ακόμα και όταν πρόκειται για νόσους με πολύ υψηλή μολυσματικότητα και θνητότητα, όπως ο αιμορραγικός πυρετός Ebola, αυτό που έχει κεφαλαιώδη σημασία είναι η ταχεία και δυναμική παρέμβαση με διάφορα μέτρα ελέγχου. Όσο ταχύτερα επιβληθούν τα μέτρα και όσο πιο αυστηρή είναι η εφαρμογή τους, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η μείωση που θα επιτευχθεί στο μέγεθος της επιδημίας σε σχέση με την μη εφαρμογή τους.