Η φεμινιστική προσέγγιση στα ζητήματα του πολέμου και της διεθνούς ασφάλειας: περιπτωσιολογική μελέτη των συγκρούσεων της πρώην Γιουγκοσλαβίας.

Abstract

Ο φεμινισμός είναι μία πολυδιάστατη θεωρία. Τα είδη του φεμινισμού δανείζονται στοιχεία από άλλες κοινωνικοπολιτικές θεωρίες και επικεντρώνονται στις έμφυλες σχέσεις εξουσίας και την ανατροπή τους. Κατ’ αρχήν, η επιστήμη των Διεθνών Σχέσεων δεν φαντάζει ιδανικό πεδίο για την ανάπτυξη ανάλογων συζητήσεων, ιδίως λόγω της παραδοσιακής έμφασης στα λεγόμενα ζητήματα «υψηλής πολιτικής» και σε έννοιες όπως η ασφάλεια ή ο πόλεμος. Ωστόσο, η φεμινιστική θεωρία έχει επισταμένα ασχοληθεί με το θέμα της ασφάλειας και του πολέμου για δύο κυρίως λόγους. Ο πρώτος αφορά τη γνώση και την ανάδειξη της ιδεολογίας της αρρενωπότητας που δημιουργεί και αναπαράγει τον πόλεμο ως είδωλο των χαρακτηριστικών της. Ο δεύτερος αφορά την εννοιολόγηση της θηλυκότητας που επιφορτίζεται με αδύναμα στοιχεία, ανίκανα να υπερασπιστούν και να αντεπιτεθούν εκ φύσεως. Ως αναπόσπαστο τμήμα της ανδρικής ιδεολογίας, ο πόλεμος διαδραματίζεται με ανδρικούς όρους, επισφραγίζοντας την ανασφάλεια του θηλυκού που είναι περιορισμένη στην οικογενειακή σφαίρα. Μέσω της μελέτης των συγκρούσεων της πρώην Γιουγκοσλαβίας, η παρούσα διπλωματική επιχειρεί να κατανοήσει επιμέρους ζητήματα της έμφυλης εξουσιαστικής σχέσης άνδρα/γυναίκα και ιδίως τον τρόπο με τον οποίο ο πόλεμος και η ασφάλεια επιδρούν στις γυναίκες τόσο συναισθηματικά όσο και πρακτικά. Οι βιασμοί, η πορνεία, αλλά και η βία σε οικογενειακό και κοινωνικό επίπεδο είναι αποτελέσματα της πατριαρχικής κατασκευής που οριοθετεί και καθορίζει κατά το δοκούν τις συγκυρίες, οδηγώντας στην υποταγή των γυναικών.