Γεωπολιτική ανάλυση των σχέσεων Ελλάδας - Ισραήλ και Κύπρου - Ισραήλ.

Abstract

Τα ελληνόπουλα στην Ελλάδα και την Κύπρο, γαλουχούνται από μικρή ηλικία με την ιδέα ότι οι Τούρκοι και οι Εβραίοι είναι «εχθροί του έθνους». Ενώ αντιλαμβάνονται την ελληνοτουρκική αντιπαλότητα, ποτέ δεν δόθηκαν επαρκείς εξηγήσεις για το υποτιθέμενο μίσος των Εβραίων προς τον ελληνισμό. Μια αντίληψη που επηρεάστηκε από και επηρέασε με τη σειρά της τις πολιτικές διαδοχικών ελληνικών κυβερνήσεων προς το κράτος του Ισραήλ, από την ίδρυσή του λίγο μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου έως και σχετικά πρόσφατα. Επειδή όμως στις διεθνείς σχέσεις «δεν υπάρχουν μόνιμες αντιπαλότητες αλλά διαρκή συμφέροντα», η οπτική γωνία με την οποία η Ελλάδα αντιμετωπίζει το Ισραήλ φαίνεται να διαφοροποιείται. Οι ραγδαίες μεταβολές που έχει υποστεί τα τελευταία χρόνια το εγγύς γεωπολιτικό περιβάλλον οδήγησαν στην προσέγγιση Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ και στην οικοδόμηση μιας άνευ προηγουμένου συνεργασίας, με αφετηρία τον τομέα της ενέργειας και επεκτεινόμενη σε όλα τα επίπεδα, από τον πολιτισμό μέχρι την άμυνα. Οι Μεγάλες Δυνάμεις για τους δικούς τους λόγους βλέπουν με θετικό μάτι την προσέγγιση των τριών χωρών, στον αραβικό κόσμο προκλήθηκε αμηχανία, ενώ η Τουρκία εξαργυρώνει την εφαρμογή της νεο-οθωμανικής πολιτικής της στην περιοχή. Για την Ελλάδα και την Κύπρο παρουσιάζεται μια μοναδική ευκαιρία να διαδραματίσουν πρωταγωνιστικό ρόλο στα ενεργειακά και πολιτικά τεκταινόμενα, αναβαθμίζοντας τη θέση τους στη διεθνή πολιτική σκηνή και μάλιστα σε μια δύσκολη χρονικά συγκυρία, εν μέσω μιας βαθιάς οικονομικής κρίσης. Για την επίτευξη των εθνικών στόχων απαιτείται συντονισμός των κυβερνήσεων Αθήνας – Λευκωσίας, εγρήγορση, σύνεση, και στρατηγικός σχεδιασμός, ενώ η μετουσίωση της συνεργασίας με το Ισραήλ σε μια «συμμαχία», με την κυριολεκτική έννοια του όρου, θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από τη στάση και τις επιλογές της κυβέρνησης του Τελ Αβίβ.