Συστήματα ελέγχου και παρακολούθησης διαχείρισης αποβλήτων στις υγειονομικές μονάδες.

Abstract

Η διαχείριση των αποβλήτων είναι ένα θέμα, που απασχολεί πολύ τελευταία τους παραγωγούς, που καλούνται με τους περιορισμένους πόρους που διαθέτουν να τηρήσουν την όλο και πιο αυστηρή περιβαλλοντική νομοθεσία, διασφαλίζοντας έτσι τη δημόσια υγεία και προστατεύοντας το περιβάλλον. Ο τομέας της υγείας αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους παραγωγούς αποβλήτων. Πολλοί ερευνητές έχουν ασχοληθεί με τα απόβλητα υγειονομικής περίθαλψης εξαιτίας των προβλημάτων που προκύπτουν από την ανεπαρκή διαχείρισής τους. Στο πρώτο μέρος της παρούσας μελέτης παρουσιάζεται βιβλιογραφική ανασκόπηση σχετικά με τα απόβλητα, που παράγονται από την υγειονομική περίθαλψη. Από την ανασκόπηση αυτή προκύπτουν τα εξής ευρήματα: Προκειμένου να δημιουργηθεί μια δομημένη διαδικασία διαχείρισης των αποβλήτων θα πρέπει να καθιερωθούν σαφέστεροι ορισμοί για τα απόβλητα. Οι ποσότητες αποβλήτων, που παράγονται στα διάφορα κράτη παρουσιάζουν διαφορές, που μπορεί να οφείλονται στον τύπο του νοσοκομείου, στον αριθμό των κλινών, στην κοινωνικοοικονομική και πολιτιστική κατάσταση των ασθενών και στις διαδικασίες όσον αφορά στη διαχείριση των αποβλήτων. Αντίθετα οι διαφορές που μπορεί να υπάρχουν στο ποσοστό των επικίνδυνων αποβλήτων επί του συνόλου του αποβλήτων εξαρτάται από το σχεδιασμό διαχείρισης και τις διαδικασίες διαχωρισμού στην πηγή. Κάθε ρεύμα αποβλήτων απαιτεί ξεχωριστή διαχείριση. Οι τεχνολογίες επεξεργασίας που εφαρμόζονται μπορούν να κατανεμηθούν σε δυο μεγάλες κατηγορίες, την καύση και την αποστείρωση (με θερμότητα ή με χημικά). Η επιλογή της μεθόδου εξαρτάται από την κατηγορία του αποβλήτου. Στην Ελλάδα η διαχείριση των επικινδύνων αποβλήτων περιγράφεται από την ΚΥΑ 146163/ΦΕΚ 1537/τΒ’/8-5-2012. Η ανεπαρκής διαχείριση των αποβλήτων υγειονομικής περίθαλψης οφείλεται σε παράγοντες όπως ελλιπής νομοθεσία, έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού, ελλιπής εκπαίδευση και επιμόρφωση, έλλειψη συστημάτων για αποτελεσματικότερη και αποδοτικότερη διαχείριση της πληροφορίας και οδηγεί σε αύξηση του κόστους διαχείρισης. Επίσης μεγάλος είναι και ο κίνδυνος για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον που ενδέχεται να προκύψει από την πλημμελή διαχείριση των αποβλήτων αυτών. Στο πρώτο μέρος παρουσιάζονται επίσης καλές πρακτικές που οδήγησαν στην μείωση των αποβλήτων στο εθνικό σύστημα υγείας της Κορνουάλης, στο Ηνωμένο Βασίλειο και στο νοσοκομείο Nazami του Ιράν. Επιπρόσθετα παρουσιάζονται πληροφοριακά συστήματα όπως ERP, MFCA, GIS, RFID, GPS που μπορούν να βοηθήσουν στην αποτελεσματικότερη και αποδοτικότερη διαχείριση των αποβλήτων. Στο δεύτερο μέρος της μελέτης παρουσιάζεται η περίπτωση του Γ.Ν Παπαγεωργίου. Περιγράφεται ο τρόπος με τον οποίο το νοσοκομείο διαχειρίζεται τα απόβλητά του και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει όπως ο ασαφής καθορισμός του όρου «μολυσματικά απόβλητα» από την πολιτεία, η έλλειψη ολοκληρωμένων πληροφοριακών συστημάτων, οι περιορισμένες ευκαιρίες για εκπαίδευση σε θέματα αποβλήτων, η αδυναμία διάθεσης ανακυκλώσιμου υλικού, το αυξημένο κόστος διαχείρισης που προκύπτει από τα παραπάνω καθώς και από τις περιορισμένες μονάδες επεξεργασίας στον ελλαδικό χώρο.