Στρατηγική ενδοομιλικής τιμολόγησης και φορολογία.

Abstract

Τα τελευταία χρόνια λόγω της παγκοσμιοποίησης της οικονομίας έχει δημιουργηθεί μία τάση συγκέντρωσης των επιχειρήσεων κυρίως για λόγους οργανωτικούς, οικονομικούς αλλά και φορολογικούς που ανάγονται στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας μιας επιχείρησης ή στην εφαρμογή της πολιτικής τιμολόγησης. Με την ενδοομιλική τιμολόγηση επιχειρείται μία κατανομή ή αναδιανομή των κερδών μεταξύ των μελών του συνόλου των συνδεδεμένων επιχειρήσεων. Ο όρος transfer pricing αποτελεί μία έννοια η οποία πρόκυψε πρόσφατα στην ελληνική πραγματικότητα η οποία μέχρι τώρα αποδίδονταν με τον όρο «υποτιμολόγηση - υπερτιμολόγηση». Το τελευταίο διάστημα κάτω και από την πίεση των διεθνών οργανισμών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και της ανάγκης για εξυγίανση του φορολογικού μας συστήματος προωθήθηκαν νομοθετικές πρωτοβουλίες για τον έλεγχο της ενδοομιλικής τιμολόγησης. Με τη παρούσα εργασία θα επιχειρηθεί αρχικά η εισαγωγή στην προβληματική της τιμολόγησης των ενδοομιλικών συναλλαγών, ο εννοιολογικός προσδιορισμός και η εφαρμογή της αρχής των ίσων αποστάσεων. Στη συνέχεια θα γίνει μια προσπάθεια να αναλυθούν οι μέθοδοι προσδιορισμού των ενδοομιλικών τιμών δίνοντας έμφαση στους τρόπους τεκμηρίωσης τους και στις φορολογικές τεχνικές που χρησιμοποιούνται. Τέλος θα αναλύσουμε το Νομοθετικό πλαίσιο (Ευρωπαϊκό και Ελληνικό) μέσα από το οποίο γίνεται μία προσπάθεια ενιαίας εφαρμογής και τεκμηρίωσης των ενδοομιλικών συναλλαγών παραθέτοντας σχετικά παραδείγματα και καταλήγοντας σε ορισμένα συμπεράσματα.