Οι σχέσεις της Λιβύης με τη Δύση: από την επανάσταση της 1ης Σεπτέμβρη 1969 μέχρι την πτώση του κανταφικού καθεστώτος.

Abstract

Οι σχέσεις της Λιβύης του Qaddafi με το δυτικό κόσμο χαρακτηρίζονται από πολλές διακυμάνσεις και σοβαρές εντάσεις. Μετά από το πραξικόπημα της 1ης Σεπτέμβρη ο συνταγματάρχης Qaddafi χάραξε προσωπικά την εξωτερική πολιτική της Λιβύης θέτοντας ανάμεσα στους κύριους στόχους του νέου καθεστώτος την εξάλειψη της δυτικής επιρροής στην Μέση Ανατολή και την Αφρική και την υποστήριξη επαναστατικών κινημάτων σε όλο τον κόσμο. Οι ποικίλες τρομοκρατικές δράσεις της Λιβύης προκάλεσαν τελικά την αντίδραση των Ηνωμένων Πολιτειών, οι οποίες απάντησαν με τον βομβαρδισμό της Τρίπολης και της Βεγγάζης το 1986. Ωστόσο, μόλις στις αρχές του 21ου αιώνα και μετά την επιβολή διεθνών κυρώσεων από τον Ο.Η.Ε. σχετικά με την υπόθεση Lockerbie το κανταφικό καθεστώς τελικά άρχισε να πραγματοποιεί πολιτικές αλλαγές επιδιώκοντας την άμβλυνση των διαφορών και την εκτόνωση των διπλωματικών εντάσεων με τον δυτικό κόσμο. Οι σχέσεις ομαλοποιήθηκαν προσωρινά, αλλά η όποια πρόοδος γρήγορα ανατράπηκε μετά από την βίαιη καταστολή Λίβυων διαδηλωτών από τις καθεστωτικές δυνάμεις στις αρχές του 2011. Η πλειοψηφία των δυτικών χωρών καταδίκασε τη συμπεριφορά της Λιβύης και όχι απλώς διέκοψε διπλωματικές σχέσεις με το κανταφικό καθεστώς, αλλά προσέφερε διπλωματική αναγνώριση στο αντικανταφικό Εθνικό Επαναστατικό Συμβούλιο. Λίγους μήνες αργότερα και με την πολύτιμη βοήθεια των Ηνωμένων Εθνών και του ΝΑΤΟ οι Λίβυοι αντάρτες κατάφεραν το τελειωτικό χτύπημα και πέτυχαν την πολυπόθητη καθεστωτική αλλαγή.