Διεθνή Πρότυπα Ποιοτικού Ελέγχου, διασφάλιση ποιότητας ελέγχου ορκωτών ελεγκτών και αποτελεσματική αντιμετώπιση περίπτωσης απάτης.

Abstract

Η παρούσα διπλωματική πραγματεύεται την ποιότητα στον εξωτερικό έλεγχο, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο τα διάφορα υποδείγματα που έχουν επινοηθεί, συμβάλλουν στην επίτευξη της, με αναφορά στο μέρος των στοιχείων εκείνων που επιδέχονται παραποίηση. Ειδικότερα, η ποιότητα στον έλεγχο ορίζεται ως, η ικανότητα εντοπισμού και αναφοράς των ουσιωδών σφαλμάτων στις οικονομικές καταστάσεις, προκειμένου να αποδίδεται η αληθής εικόνα της ελεγχόμενης επιχείρησης στους άμεσους αλλά και στους έμμεσους χρήστες των καταστάσεων αυτών. Η παραποίηση των λογιστικών δεδομένων είναι μια πρακτική που υιοθετείται από τα διοικητικά στελέχη, προκειμένου να επιτυγχάνουν προσωπικούς τους στόχους, οι οποίοι συνήθως πηγάζουν από αίτια όπως η ανταμοιβή, η τήρηση των όρων των δανειακών συμβάσεων και των εκάστοτε φορολογικών και πολιτικών θεσμών, καθώς και η βελτιστοποίηση των επιχειρηματικών κινήσεων που διεξάγονται στην κεφαλαιαγορά.

Η συγκεκριμένη εργασία επικεντρώνεται σε δυο υποδείγματα (αυτό του Altman όπως και τα μοντέλα του Σπαθή), προκειμένου να γίνει αντιληπτή η εικόνα που επικρατεί στον κλάδο της βιομηχανίας και των υπηρεσιών σήμερα, σε περίοδο κρίσης. Πρόκειται για ειδικά προσαρμοσμένα υποδείγματα τα οποία επαληθεύονται σε ποσοστό άνω του 90% και μας δείχνουν επιχειρήσεις οι οποίες επιχειρούν παραποίηση των λογιστικών στοιχείων τους σε βάθος 2 ετίας. Από τη διαμέσω των υποθέσεων εξέταση τους, προκύπτουν ιδιαίτερα ενδιαφέροντα αποτελέσματα. Τέλος, διαπιστώνεται η συσχέτιση που μπορεί να υπάρξει μεταξύ των αποτελεσμάτων του υποδείγματος και της κατηγορίας που ανήκουν οι μετοχές της κάθε επιχείρησης.

Όλα τα ανωτέρω συμβάλλουν στην κατανόηση του τρόπου και των προϋποθέσεων δια των οποίων τα υποδείγματα μπορούν να διατελέσουν επικουρικό ρόλο στην επίτευξη της ποιότητας αναφορικά με τον έλεγχο των χρηματοοικονομικών καταστάσεων, καθώς εντοπίζουν με ακρίβεια τις επιχειρήσεις των οποίων τα στοιχεία επιδέχονται παραποίηση. Το εν λόγω μέγεθος λειτουργεί σαν ένδειξη – πιθανότητα για την ύπαρξη περιθωρίων παραποίησης των λογιστικών αποτελεσμάτων από τα διοικητικά στελέχη. Επιπλέον, η παρούσα μελέτη συμβάλλει στην ήδη υπάρχουσα βιβλιογραφία, καθώς προβαίνει στη θεμελίωση και διατύπωση των ανωτέρω συμπερασμάτων και βοηθά την μελλοντική εξέλιξη της έρευνας αναφορικά με τα υποδείγματα εντοπισμού της πιθανότητας παραποίησης των οικονομικών καταστάσεων αλλά και προσδιορισμού των στοιχείων εκείνων που παρουσιάζουν τη μεγαλύτερη ευαισθησία σε θέματα παραποίησης.