Αντιλήψεις μαθητών τυπικής ανάπτυξης του δημοτικού σχολείου για τις αναπηρίες.

Abstract

Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, η εκπαιδευτική πολιτική που ακολουθείται προωθεί την ένταξη των παιδιών με αναπηρίες στο περιβάλλον της γενικής τάξης. Συνεπώς, καθοριστικής σημασίας είναι, για την βελτίωση της κοινωνικής συμμετοχής των παιδιών με αναπηρία, η ενίσχυση των αντιλήψεων των παιδιών τυπικής ανάπτυξης απέναντί τους. Στην παρούσα έρευνα, λοιπόν, επιχειρείται η καταγραφή και η μελέτη των αντιλήψεων των παιδιών τυπικής ανάπτυξης που φοιτούν στην Δ’, Ε’ και Στ’ τάξη του δημοτικού σχολείου, γενικά για την αναπηρία και ειδικότερα για εφτά κατηγορίες της (τύφλωση, κώφωση, κινητική αναπηρία, νοητική καθυστέρηση, διάσπαση προσοχής-υπερκινητικότητα, ειδικές μαθησιακές δυσκολίες, [π.χ. δυσλεξία] και αυτισμός). Συγκεκριμένα, η έρευνα εστιάζει στη γνωστική και συμπεριφορική διάσταση των αντιλήψεων και εξετάζει αν και κατά πόσο αυτές επηρεάζονται από παράγοντες όπως το φύλο, η τάξη φοίτησης του συμμετέχοντα, η επαφή με κάποιο άτομο με αναπηρία (γνωριμία ή παρέα) καθώς και η κατηγορία της αναπηρίας. Στην έρευνα συμμετείχαν 125 μαθητές, των οποίων οι αντιλήψεις αξιολογήθηκαν με τη βοήθεια αυτοσχέδιου ερωτηματολογίου. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα παιδιά γενικά είχαν θετικές αντιλήψεις για την αναπηρία. Επιπλέον, είχαν καλή αντίληψη των περιορισμών που συναντούν στη ζωή τους τα άτομα αυτά και παράλληλα παρατηρήθηκε συχνότερη αναφορά στις πιο εμφανείς αναπηρίες (π.χ. αισθητηριακές αναπηρίες, κινητική αναπηρία). Αναφορικά με τις κατηγορίες αναπηρίες, οι μαθητές εκδήλωσαν την προτίμησή τους κυρίως για τις μαθησιακές δυσκολίες και την κινητική αναπηρία, ενώ προτίμησαν λιγότερο την τύφλωση, τη νοητική καθυστέρηση και τον αυτισμό. Σχετικά με τους παράγοντες που εξετάστηκαν, μόνο η προηγούμενη επαφή, στα πλαίσια της παρέας με κάποιο παιδί με αναπηρία, φάνηκε να επηρεάζει θετικά τις αντιλήψεις των παιδιών τυπικής ανάπτυξης. Το φύλο, η τάξη φοίτησης των συμμετεχόντων και η γνωριμία με κάποιο άτομο με αναπηρία, δε φάνηκε να παίζουν κάποιο ρόλο στις αντιλήψεις απέναντι στην αναπηρία ή τις κατηγορίες της.