Ενίσχυση των επικοινωνιακών συμπεριφορών μέσω του προγράμματος PLAI σε περίπτωση παιδιού με βαριές ή/και πολλαπλές αναπηρίες

Abstract

Η σπουδαιότητα της πρώιμης παρέμβασης αναγνωρίζεται από επαγγελματίες, ψυχολόγους, εκπαιδευτικούς, λογοθεραπευτές και άλλες ειδικότητες. Απευθύνεται σε όλα τα παιδιά που βρίσκονται σε κατάσταση επικινδυνότητας ή έχουν αναπτυξιακά προβλήματα. Ιδιαίτερα για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες, που λόγω των προβλημάτων τους είναι αυτονόητο ότι δυσκολεύονται να επωφεληθούν από τις ευκαιρίες για μάθηση, υπάρχει κίνδυνος να έχουν χάσει πολύτιμο χρόνο και ευκαιρίες φτάνοντας στην ηλικία εισόδου στο σχολείο. Υπάρχει μια κατηγορία ατόμων με ειδικές ανάγκες, η οποία χαρακτηρίζεται ως η «πιο δύσκολη» περίπτωση που υπάρχει. Πρόκειται για τα άτομα με βαριές ή/και πολλαπλές αναπηρίες τα οποία αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα σε αναπτυξιακό, κινητικό και κυρίως σε επικοινωνιακό επίπεδο. Τα άτομα αυτά έχουν αδυναμίες στο να δώσουν στον φροντιστή τους να καταλάβει τι θέλουν, τι δε θέλουν, να εκφράσουν τις προτιμήσεις και τις αποστροφές τους. Η ανάπτυξη επομένως, και η εφαρμογή αποτελεσματικών στρατηγικών για τη διευκόλυνση απόκτησης λειτουργικής επικοινωνίας σε μικρά παιδιά με αναπηρίες είναι ένας σημαντικός στόχος για ερευνητές και παιδαγωγούς στην πρώιμη παρέμβαση. Στόχος λοιπόν της παρούσας εργασίας ήταν ο εντοπισμός των επικοινωνιακών συμπεριφορών ενός παιδιού με πολλαπλές αναπηρίες με την βοήθεια του Αναλυτικού Προγράμματος PLAI (Promoting Learning Through Active Interaction). Οι αρχές του προγράμματος εφαρμόστηκαν σε ένα παιδί 4,5 ετών για 4 μήνες στο χώρο του σχολείου όπου φοιτούσε το παιδί. Μετά το πέρας του προγράμματος κατέστει δυνατό να εντοπιστούν σε επίπεδο αξιολόγησης οι προτιμήσεις και οι αποστροφές του παιδιού, οι παράγοντες ανάπτυξης επικοινωνιακών συμπεριφορών και οι αλλαγές που προέκυψαν από την εφαρμογή του προγράμματος, ενώ σε επίπεδο εφαρμογής τα στοιχεία εκείνα που αναδεικνύονται ως σημαντικά για την εφαρμογή και την προσαρμογή του προγράμματος σε ειδικό σχολείο.