Συμπεριφορά τραπεζών στο ολιγοπώλιο και νομισματική πολιτική.

Abstract

Η παρούσα εργασία πραγματεύεται το ζήτημα της επίδρασης της νομισματικής πολιτικής στην άριστη συμπεριφορά των τραπεζών υπό ολιγοπωλιακές συνθήκες. Η προσέγγιση που ακολουθείται αντιμετωπίζει την τράπεζα ως επιχείρηση και βασίζεται στα υποδείγματα βιομηχανικής οργάνωσης στον ολιγοπωλιακό τραπεζικό τομέα. Η σχετική βιβλιογραφία επικεντρώνεται στην άσκηση νομισματικής πολιτικής μέσω του διατραπεζικού επιτοκίου. Στο πλαίσιο αυτό, παρουσιάζονται τα βασικά υποδείγματα βιομηχανικής οργάνωσης των τραπεζών και τα συμπεράσματά τους. Η ανάλυσή μας δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην επίδραση της πολιτικής του υποχρεωτικού ποσοστού διακράτησης ρευστών διαθεσίμων στην τραπεζική συμπεριφορά. Για το σκοπό αυτό, μελετούμε το υπόδειγμα των Varelas & Karpetis (2012) και αναλύουμε τα αντίστοιχα αποτελέσματα. Το ενδιαφέρον μας στρέφεται κυρίως στην μεταβολή που επέρχεται στο περιθώριο των επιτοκίων ισορροπίας χορηγήσεων και καταθέσεων μετά από μία μεταβολή του υποχρεωτικού ποσοστού διακράτησης ρευστών διαθεσίμων. Αποδεικνύεται ότι η προαναφερθείσα επίδραση εξαρτάται από το είδος των οικονομιών φάσματος. Τέλος, επιχειρούμε την επέκταση του παραπάνω υποδείγματος στη σφαίρα του καταναλωτή. Με γνώμονα ένα υπόδειγμα επικαλυπτόμενων γενεών, δείχνουμε ότι το υποχρεωτικό ποσοστό διακράτησης ρευστών διαθεσίμων επηρεάζει τις άριστες ποσότητες κατανάλωσης των καταθετών και των δανειοληπτών μέσω των αντίστοιχων επιτοκίων ισορροπίας.