Κίνδυνος τραπεζών και Βασιλεία ΙΙΙ – Μελέτη περίπτωσης του ελληνικού τραπεζικού κλάδου.

Abstract

Το Τραπεζικό Σύστηµα σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες αποτελεί τη βασική κινητήριο δύναμη τόσο της τοπικής όσο και της παγκόσμιας οικονοµίας. Οι λειτουργίες και η πολυπλοκότητα του όγκου εργασιών στα τραπεζικά συστήματα είναι εξαιρετικά υψηλές και για τον λόγο αυτό αποτελεί βασική προϋπόθεση η ελαχιστοποίηση σφαλμάτων. Τα τελευταία χρόνια η παγκόσμια οικονομία αντιμετωπίζει τη σοβαρότερη κρίση μετά την Μεγάλη Ύφεση του 1929. Ως επακόλουθο της κρίσης αυτής είναι η ουσιαστική αναθεώρηση της Βασιλείας ΙΙ και η εισαγωγή αυστηρότερου πλαισίου στην κεφαλαιακή επάρκεια και στις οδηγίες ρευστότητας κάθε τράπεζας. Με αυτόν τον τρόπο, η θέσπιση της Βασιλείας ΙΙΙ αποτελεί την προσπάθεια αναχαίτησης ενδεχόμενων χρηματοπιστωτικών κρίσεων στο μέλλον. Σημείο αναφοράς στην επιβολή της Βασιλείας ΙΙΙ αποτελεί η πιο σοβαρή κρίση δημοσίου χρέους που αντιμετώπισε ποτέ η Ελλάδα. Μεγάλο πλήγμα δέχθηκε, εξαιτίας της κρίσης, το ελληνικό τραπεζικό σύστημα στον τομέα της κερδοφορίας του. Παρουσιάστηκε επίσης, μείωση του όγκου καταθέσεων αλλά και παράλληλη αύξηση των πιστώσεων. Έχοντας ως σημείο εκκίνησης και αναφοράς το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, η παρούσα εργασία ασχολείται με τις νέες οδηγίες της Βασιλείας ΙΙΙ και τις επιπτώσεις τους σε περιόδους οικονομικής κρίσης και αναταραχής καθώς μπορεί να αποτρέψει μια νέα χρηματοπιστωτική κρίση. Ωστόσο, δεν θα πρέπει να θεωρείται το νέο αυτό πλαίσιο ως πάγια λύση για όλες τις αδυναμίες του τραπεζικού κλάδου