Διεθνές Λογιστικό Πρότυπο 16 “Ενσώματες ακινητοποιήσεις”. Εμπειρική προσέγγιση στο Χρηματιστήριο Αθηνών.

Abstract

Ο σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η διερεύνηση των παραγόντων που επηρεάζουν την επιλογή για την εφαρμογή της μεθόδου της αναπροσαρμογής των ενσώματων πάγιων περιουσιακών στοιχείων που έχουν στην κατοχή τους οι οικονομικές οντότητες σύμφωνα με το Διεθνές Λογιστικό Πρότυπο 16 “Ενσώματες Ακινητοποιήσεις”. Για την καλύτερη κατανόηση του θεωρητικού πλαισίου του Διεθνούς Λογιστικού Προτύπου 16 “Ενσώματες Ακινητοποιήσεις” στην αρχή της διπλωματικής εργασίας γίνεται ιστορική αναδρομή στα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα και αναφορά στο πλαίσιο λειτουργίας, έκδοσης και κατάρτισης τους. Επίσης μέσω βιβλιογραφικής ανασκόπησης παρουσιάζονται οι σχετικές έρευνες που έχουν γίνει για την αναπροσαρμογή των παγίων και τα αποτελέσματά τους. Εν συνεχεία, αναλύονται όλες οι πλευρές του Διεθνούς Λογιστικού Προτύπου 16 “Ενσώματες Ακινητοποιήσεις” και των Ελληνικών Λογιστικών Προτύπων και της Ελληνικής Νομοθεσίας που εφαρμόζονται στα πάγια περιουσιακά στοιχεία των οικονομικών μονάδων έτσι ώστε να παρουσιαστούν οι διαφορές τους. Για την εμπειρική έρευνα χρησιμοποιήθηκε δείγμα από τις εισηγμένες εταιρίες στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών. Η μεθοδολογία που ακολουθήθηκε στην έρευνα είναι η εξέταση ερευνητικών υποθέσεων στηριγμένες στην ιστορική ανασκόπηση που υπάρχει για το συγκεκριμένο θέμα προς έρευνα. Στο συμπέρασμα που καταλήγει η έρευνα είναι ότι ο παράγοντας ανάπτυξη σχετίζεται άμεσα με την αναπροσαρμογή των ενσώματων παγίων.