Η εφαρμογή του Δ.Λ.Π. 17 στις ελληνικές επιχειρήσεις.

Abstract

Η ανάγκη των επιχειρήσεων να συναλλάσσονται μεταξύ τους σε διεθνή επίπεδο τόσο για την αγορά και πώληση προϊόντων όσο και για τη χρηματοδότησης τους αποτελεί χαρακτηριστικό της σύγχρονης εποχής και της παγκοσμιοποίησης. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την δημιουργία ενιαίων προτύπων τα οποία ονομάζονται Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα για την υιοθέτηση κοινής λογιστικής πολιτικής από όλες τις επιχειρήσεις έτσι ώστε να είναι δυνατή η μεταξύ τους συναλλαγή, η τόνωση του ανταγωνισμού και η κυκλοφορία κεφαλαίων. Τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα περιέχουν διεθνώς αναγνωρισμένους κανόνες και παραδοχές για την σωστή σύνταξη των οικονομικών καταστάσεων. Προτείνεται η υιοθέτηση τους από όλες τις επιχειρήσεις τόσο στον ιδιωτικό τομέα όσο και στο δημόσιο με σκοπό τη δημιουργία συγκρίσιμων οικονομικών καταστάσεων. Συγκεκριμένα το Δ.Λ.Π. 17 ασχολείται με τις μισθώσεις και κυρίως με τις χρηματοδοτικές μισθώσεις. Οι χρηματοδοτικές μισθώσεις ή leasing είναι σύγχρονος χρηματοοικονομικός θεσμός και αποτελεί εναλλακτική πρόταση χρηματοδότησης σε σχέση με τον παραδοσιακό τραπεζικό δανεισμό. Το leasing αφορά τη μίσθωση κινητών ή ακινήτων περιουσιακών στοιχείων. Η χρήση του leasing έχει ξεκινήσει στην Ελλάδα από το 1986 και οι ελληνικές επιχειρήσεις αντιμετώπιζαν κάθε σύμβαση χρηματοδοτικής μίσθωσης με βάση το ελληνικό νομικό πλαίσιο. Στη συνέχεια που θεσπίστηκαν τα Δ.Λ.Π. και συγκεκριμένα το Δ.Λ.Π. 17 που ασχολείται αποκλειστικά με το leasing, οι επιχειρήσεις άλλαξαν την λογιστική πολιτική που ακολουθούσαν. Η εργασία αυτή έχει ως στόχο να απεικονίσει την εφαρμογή του Δ.Λ.Π. 17 στις ελληνικές επιχειρήσεις.