Αξιολόγηση ανώτατης εκπαίδευσης και χρηματοδότηση μορφών εφαρμογής της στην Ελλάδα.

Abstract

Βασικός στόχος της αξιολόγησης είναι η διερεύνηση της παραγωγικότητας της έρευνας και της διδακτικής δραστηριότητας, όπως και της εύρυθμης διοικητικής λειτουργίας των ιδρυμάτων. Μέσα από την αξιολόγηση τα πανεπιστήμια αναπτύσσουν ακόμη περισσότερο την ήδη υπάρχουσα ερευνητική τους υποδομή, υποστηρίζουν την πολύ-τομεακή έρευνα και τις δραστηριότητες ανάπτυξης που προάγουν επιστημονικές ανακαλύψεις και διεθνείς ερευνητικές συνεργασίες. Ο νέος σχετικός νόμος, δηλ.N. 3374/2005, προσπαθεί να διασφαλίσει την ποιότητα στην Ανώτατη Εκπαίδευση, όπως άλλωστε ήδη συμβαίνει στις υπόλοιπες 47 χώρες της Ευρώπης, αναθέτοντας τις σχετικές διαδικασίες στα ίδια τα Ιδρύματα, σεβόμενος την αυτονομία τους. Σύμφωνα με αυτόν, το πρώτο στάδιο της διαδικασίας είναι η αυτο-αξιολόγηση των Ανώτατων Ιδρυμάτων και το δεύτερο στάδιο η αξιολόγησή τους από εξωτερικές επιτροπές ειδικών. Μέσα από τα επιχειρησιακά προγράμματα του Γ΄ Κοινοτικού πλαισίου στήριξης (2000-2006) και του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς (2007 -2013) χρηματοδοτήθηκαν η Αρχή Διασφάλισης Ποιότητας (Α.ΔΙ.Π.) και η Μονάδα Διασφάλισης Ποιότητας (ΜΟ.ΔΙ.Π.) που είναι τα όργανα της διασφάλισης της ποιότητας στην Ελλάδα, με απώτερο στόχο της δράση του προγράμματος είναι η ανάπτυξη και λειτουργία ενός εθνικού συστήματος αξιολόγησης της ποιότητας της ανώτατης εκπαίδευσης και στηρίζεται σε συνολική και συστηματική μελέτη των παραγόντων εκείνων που επηρεάζουν άμεσα την ανώτατη εκπαίδευση με στόχο την βελτίωση της. Η αξιολόγηση δεν πρέπει να αποτελεί μια διαδικασία που απλώς πρέπει να εκτελεστούν κάποια προδιαγεγραμμένα βήματα σε συγκεκριμένο χρόνο ή μια διαδικασία που έχει επιβληθεί από την ηγεσία. Αντίθετα, θα πρέπει να είναι τρόπος ζωής και κουλτούρα του Ιδρύματος που να λαμβάνει χώρα σε όλα τα επίπεδα και σε όλες της δραστηριότητες του.