Προγράμματα εξισορρόπησης εργασίας και προσωπικής ζωής (work-life balance) στις ελληνικές επιχειρήσεις.

Abstract

Η εργασία αυτή εξετάζει το θέμα της εξισορρόπησης εργασίας και προσωπικής ζωής (work – life balance). Σκοπό έχει την έρευνα των προγραμμάτων που υποστηρίζουν τη συμφιλίωση εργασίας και προσωπικής ζωής των εργαζομένων στις ελληνικές επιχειρήσεις. Με τη βοήθεια ερωτηματολογίων διεξήχθη έρευνα στην οποία συμμετείχαν μικρομεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις διαφόρων κλάδων του ιδιωτικού τομέα. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα η πλειοψηφία των επιχειρήσεων έχει καθιερώσει ορισμένες πολιτικές εξισορρόπησης επαγγελματικής και προσωπικής ζωής οι οποίες μπορεί να υφίστανται είτε σε επίσημο είτε σε ανεπίσημο επίπεδο. Ωστόσο, η χρήση αυτών των πρακτικών από πλευράς των εργαζομένων δεν είναι τόσο διαδεδομένη. Παρόλα αυτά, σε περιπτώσεις που ο εργοδότης προσφέρει ευέλικτες ρυθμίσεις εργασίας, έστω και ανεπίσημα, οι πιο συνήθεις και εκείνες που οι εργαζόμενοι κάνουν μεγαλύτερη χρήση είναι το flexitime και η μερική απασχόληση. Η συμβολή της συμφιλίωσης εργασίας και προσωπικής ζωής στη διοίκηση ανθρωπίνων πόρων θεωρείται ότι είναι σημαντική από τη βιβλιογραφία καθώς επηρεάζει τομείς όπως η προσέλκυση και διατήρηση του προσωπικού αλλά και η υποκίνηση και ικανοποίηση των εργαζομένων. Στην ελληνική πραγματικότητα όμως, όπως αποδεικνύεται, τα πράγματα δεν είναι τόσο ξεκάθαρα.