Please use this identifier to cite or link to this item:
http://dspace.lib.uom.gr/handle/2159/14742
Author: | Μπάκα, Ελευθερία |
Title: | Η θεατρική αγωγή (το θεατρικό παιχνίδι) ως μέσο ενίσχυσης της αυτοαντίληψης και της αυτοεκτίμησης ατόμων τυπικής ανάπτυξης και ατόμων με ειδικές ανάγκες. |
Alternative Titles: | Theatre games as a mean of reinforcement of self-perception and self-esteem as regards students with typical mental development and students with special needs. |
Date Issued: | 2011 |
Department: | Πανεπιστήμιο Μακεδονίας Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών. Τμήμα Εκπαιδευτικής και Κοινωνικής Πολιτικής (ΕΚΠ). |
Supervisor: | Γουδήρας, Δημήτρης |
Abstract: | Ο κύριος στόχος αυτής της διατριβής είναι να διερευνήσει αν ένα ειδικά σχεδιασμένο πρόγραμμα Θεατρικής Αγωγής (Θεατρικού Παιχνιδιού) θα ενίσχυε την αυτοαντίληψη και την αυτοεκτίμηση ατόμων τυπικής ανάπτυξης ( 10-12 χρόνων) και ατόμων με νοητική καθυστέρηση (16-23 χρόνων). Ειδικότερα αν οι παράμετροι της αυτοαντίληψης: σχολική ικανότητα, αθλητική ικανότητα, σχέσεις με συνομηλίκους, φυσική εμφάνιση, διαγωγή- συμπεριφορά και η αυτοεκτίμηση των μαθητών θα επηρεάζονταν σημαντικά από το πρόγραμμα της παρέμβασης. Επιμέρους ερωτήματα ήταν αν οι εκτιμήσεις των εκπαιδευτικών συνέπιπταν με τις εκτιμήσεις των γονέων, των μαθητών και του ψυχολόγου και αν η μεταβολή της αυτοαντίληψης και της αυτοεκτίμησης μέσω του προγράμματος θα επηρεάζονταν από τις ατομικές διαφορές των μαθητών : φύλο, νοητική ανάπτυξη, τόπος διαμονής, σχολείο φοίτησης.
Το πρόγραμμα της θεατρικής παρέμβασης περιελάμβανε 12 συναντήσεις-εργαστήρια με Θεατρικό Παιχνίδι. Το ερευνητικό εργαλείο που χρησιμοποιήθηκε για την μέτρηση της αυτοαντίληψης και της αυτοεκτίμησης στην αρχή και στο τέλος του προγράμματος ήταν το ΠΑΤΕΜ ΙΙ της Μακρή-Μπότσαρη (ελληνική έκδοση του αντίστοιχου ερωτηματολογίου της Harter). Στην διάρκεια του προγράμματος έγινε παρατήρηση και καταγραφές όσον αφορά την δραματική εμπλοκή με την κλίμακα του Phil Jones.
Στην πιλοτική έρευνα συμμετείχαν 40 μαθητές τυπικής ανάπτυξης και 14 μαθητές με ειδικές ανάγκες. Στην εμπειρική έρευνα συμμετείχαν 230 μαθητές τυπικής ανάπτυξης και 16 μαθητές με ειδικές ανάγκες. Έγινε μέτρηση για την διάρκεια 4 μήνες μετά το τέλος του προγράμματος και συμμετείχαν 33 μαθητές τυπικής ανάπτυξης και 16 μαθητές με ειδικές ανάγκες. Στις ομάδες ελέγχου, όπου ανάμεσα στις μετρήσεις μεσολάβησε το ίδιο χρονικό διάστημα με τις πειραματικές ομάδες αλλά δεν εφαρμόστηκε πρόγραμμα θεατρικής παρέμβασης) συμμετείχαν 75 μαθητές τυπικής ανάπτυξης και 16 μαθητές με ειδικές ανάγκες.
Όσον αφορά την τυπική ανάπτυξη τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η σχολική ικανότητα, οι σχέσεις με τους συνομηλίκους, η διαγωγή-συμπεριφορά και η αυτοεκτίμηση δέχονται θετική επίδραση. Στο αποτέλεσμα συμφωνούν και οι τρεις ομάδες ερωτηθέντων (μαθητές, δάσκαλοι γονείς).Για τις 4 αυτές μεταβλητές ο έλεγχος διάρκειας δείχνει ότι το αποτέλεσμα της θετικής επίδρασης δεν έχει διάρκεια αν η ενασχόληση με το Θεατρικό Παιχνίδι δεν επαναλαμβάνεται. Για τις μεταβλητές της αθλητικής ικανότητας και της φυσικής εμφάνισης μόνο οι μαθητές βλέπουν θετική επίδραση και μάλιστα για την περίπτωση της φυσικής εμφάνισης με αποτέλεσμα που διαρκεί. Αξιοσημείωτο είναι ότι τα αποτελέσματα είναι ανεξάρτητα από την τάξη, το είδος του σχολείου, τον τόπο διαμονής και το φύλο του μαθητή.
Όσον αφορά τα άτομα με ειδικές ανάγκες τα αποτελέσματα δείχνουν ότι οι σχέσεις με τους συνομηλίκους, η φυσική εμφάνιση , η διαγωγή-συμπεριφορά και η αυτοεκτίμηση δέχονται θετική επίδραση. Για τις δύο πρώτες μεταβλητές το αποτέλεσμα έχει διάρκεια ενώ για τις δύο ακόλουθες φαίνεται ότι αν η ενασχόληση με το Θεατρικό Παιχνίδι δεν είναι συνεχής, το αποτέλεσμα φθίνει με την πάροδο του χρόνου. Οι μεταβλητές της σχολικής ικανότητας και της αθλητικής ικανότητας δεν επηρεάζονται από την Θεατρική Αγωγή. The main aim of this study is to research if a specially designed programme of Theatre Games would reinforce self-perception and self-esteem as regards students with typical mental development (aged 10 to 12) and students with mental retardation (aged 16-23). Particularly if the parameters of students’ self-perception: school capacity, athletic capacity, relations with people of the same age, physical appearance, conduct-behaviour and students’ self-esteem would be influenced by the intervention programme. Another research question was if teachers’ estimations would concur with the parents’, the students’ and the psychologist’s estimations. Furthermore, if the change of self-perception and self-esteem , through the programme of Theatre Games, would be influenced by the students’ individual differences: gender, mental development, place of residence, school of attendance. The programme of theatrical intervention included 12 meetings-workshops with Theatre Games. The questionnaire which was used for the estimation of self-perception and self-esteem (at the beginning and at the end of the programme) was “PATEM II” by Makri-Mpotsari (Greek edition of the questionaire by Harter) . During the programme Phil Jones Scale was used for the observation of the students’ participation in the Theatre Games. In the pilot study 40 students with typical mental development and 14 students with mental retardation participated. In the empirical research 230 students with typical mental development and 16 students with mental retardation participated. Four months after the end of the programme a check for the duration of the results took place and 33 students with typical mental development and 16 students with mental retardation participated. In the control groups 75 students with typical mental development and 16 students with mental retardation participated and between the first and the second estimation the time was the same but there was no theatrical intervention. As regards students with typical mental development, school capacity, relations with people of the same age, conduct-behaviour and students’ self-esteem are influenced positively. Teachers’, parents’, students’ estimations concur with each other. For these four variables the check for the duration show that the result of the positive influence does not have duration if the Theatre Games are not repeated. For the variable of the athletic capacity and the physical appearance only students see positive influence and especially for the physical appearance, they see a result with duration. Notable is that the results are independent from the class, the school, the place of residence, the gender. As regards students with mental retardation, the results show that relations with students of the same age, physical appearance, conduct-behaviour and self-esteem are influenced positively. For the first two variables the result has duration. For the other two if Theatre Games are not repeated, the result does not have duration. The variables of the school capacity and the athletic capacity are not influenced by Theatre Games. |
Keywords: | Θεατρική αγωγή Θεατρικό παιχνίδι Αυτοαντίληψη Αυτοεκτίμηση Άτομα τυπικής ανάπτυξης Άτομα με ειδικές ανάγκες Theatre games Self-perception Self-esteem Students with typical mental development Students with special needs |
Information: | Η βιβλιοθήκη διαθέτει αντίτυπο της διατριβής σε έντυπη μορφή. Διατριβή (Διδακτορική)--Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, Θεσσαλονίκη, 2011. Περιλαμβάνει βιβλιογραφικές αναφορές (σ. 317-335). 014/2011 |
Appears in Collections: | Τμήμα Εκπαιδευτικής & Κοινωνικής Πολιτικής (Δ) |
Files in This Item:
File | Description | Size | Format | |
---|---|---|---|---|
BakaEleutheria_license.pdf | Δήλωση αποδέσμευσης (Ελεγχόμενη πρόσβαση) | 239.73 kB | Adobe PDF | View/Open |
BakaEleutheria_Phd2011.pdf | 4.25 MB | Adobe PDF | View/Open |
Items in Psepheda are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.