Δομή και αποτελεσματικότητα του ελληνικού χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Abstract

Στην παρούσα διπλωματική εργασία, αρχικά, παρουσιάζεται η δομή του ελληνικού χρηματοπιστωτικού συστήματος και στη συνέχεια διερευνάται με τη χρήση της Data Envelopment Analysis η αποτελεσματικότητα κόστους των ελληνικών τραπεζών, οι οποίες αποτελούν το βασικότερο παράγοντα του ελληνικού χρηματοπιστωτικού συστήματος. Στα πρώτα κεφάλαια παρουσιάζονται τα βασικά χαρακτηριστικά και οι λειτουργίες όλων των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, τα οποία μπορούν να χωριστούν σε νομισματικά και μη νομισματικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Συγκεκριμένα, στο πρώτο κεφάλαιο περιγράφονται τα γενικά χαρακτηριστικά και η δομή του ελληνικού χρηματοπιστωτικού συστήματος, ενώ στο δεύτερο, στο τρίτο και στο τέταρτο κεφάλαιο αναλύονται τα νομισματικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και συγκεκριμένα οι κεντρικές τράπεζες, τα πιστωτικά ιδρύματα και τα αμοιβαία κεφάλαια διαχείρισης διαθεσίμων αντίστοιχα. Στα κεφάλαια πέντε έως δώδεκα παρουσιάζονται τα μη νομισματικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και συγκεκριμένα τα αμοιβαία κεφάλαια, οι ασφαλιστικές εταιρείες, οι ανώνυμες εταιρείες επενδύσεων χαρτοφυλακίου (Α.Ε.Ε.Χ.), οι ανώνυμες εταιρείες επενδύσεων σε ακίνητη περιουσία (Α.Ε.Ε.Α.Π.), οι εταιρείες χρηματοδοτικής μίσθωσης (Leasing), οι εταιρείες πρακτορείας επιχειρηματικών απαιτήσεων (Factoring), οι εταιρείες κεφαλαίου επιχειρηματικών συμμετοχών (Ε.Κ.Ε.Σ.) και οι εταιρείες παροχής πιστώσεων (Ε.Π.Π.). Για κάθε οργανισμό παρουσιάζονται τα βασικά του χαρακτηριστικά, το θεσμικό πλαίσιο που διέπει την ίδρυση και τη λειτουργία τους καθώς και η εικόνα του κλάδου αυτών των ιδρυμάτων σήμερα στην Ελλάδα. Στο 13ο κεφάλαιο διερευνάται με τη χρήση της Data Envelopment Analysis η αποτελεσματικότητα κόστους των ελληνικών τραπεζών για την περίοδο 2005-2010 τόσο με την υπόθεση των σταθερών οικονομιών κλίμακας όσο και με την υπόθεση των μεταβλητών οικονομιών κλίμακας. Τα αποτελέσματα που προκύπτουν δείχνουν μια βελτίωση του μέσου βαθμού αποτελεσματικότητας κόστους του συνόλου των τραπεζών κατά τη διάρκεια της υπό εξέταση περιόδου. Επίσης, προκύπτει ότι οι πολύ μεγάλες και οι πολύ μικρές τράπεζες είναι περισσότερο αποτελεσματικές ως προς το κόστος σε σχέση με τις μεσαίου μεγέθους τράπεζες του δείγματος.