Μελέτη βιωσιμότητας και προσδιορισμός αξίας αλυσίδας Σούπερ Μάρκετ.

Abstract

Η παρούσα διπλωματική εργασία αποβλέπει στην χρηματοοικονομική ανάλυση μιας επιχείρησης, ενδεικτικής του ελληνικού λιανικού εμπορίου τροφίμων, για την περίοδο 1999-2008. Αρχικά, αναλύεται το θεωρητικό υπόβαθρο πάνω στο οποίο στηρίζεται η ανάλυση λογιστικών καταστάσεων. Αντικειμενικός σκοπός της ανάλυσης λογιστικών καταστάσεων είναι ο καθορισμός της χρηματοοικονομικής κατάστασης μιας επιχείρησης στην παρούσα φάση, ώστε να τεθούν οι βάσεις για τη λήψη ορθών επιχειρηματικών αποφάσεων. Στη συνέχεια, παρουσιάζονται οι μέθοδοι αποτίμησης των επιχειρήσεων. Η δημιουργία αξίας για τους μετόχους (shareholder value) μιας επιχείρησης αποτελεί βασική προτεραιότητα της ανώτατης διοίκησης τα τελευταία χρόνια. Στο δεύτερο μέρος της παρούσας εργασίας, γίνεται μια πρακτική εφαρμογή των θεωρητικών προσεγγίσεων. Επιχειρείται να αξιολογηθεί η χρηματοοικονομική επίδοση της εν λόγω επιχείρησης με την εξέταση χρήσιμων αριθμοδεικτών και τον προσδιορισμό του νεκρού σημείου και τέλος να αποτιμηθεί η αξία της επιχείρησης με τη μέθοδο της προεξόφλησης των αδέσμευτων ταμειακών ροών (discount cash flow model). Συνοψίζοντας, συμπερασματικά της ανάλυσης των λογιστικών καταστάσεων, η επιχείρηση Γρηγοριάδης παρουσιάζει σημαντικά προβλήματα στη ρευστότητα, κάτι που είναι γενικό χαρακτηριστικό των εταιρειών σούπερ μάρκετ. Οι πωλήσεις της εταιρείας αυξάνονται, όμως το ίδιο παρατηρείται και στο κόστος πωληθέντων. Η τιτλούχος εταιρεία φαίνεται να κάνει καλή χρήση των παγίων της και γενικότερα του συνόλου του ενεργητικού της. Διατηρεί υψηλά περιθώρια μικτού κέρδους, χωρίς όμως να περιορίζει την αυξητική πορεία των λειτουργικών εξόδων της. Η αυξημένη χρηματοοικονομική μόχλευση και η μειωμένη δυνατότητα κάλυψης τόκων, καθιστούν την διοίκηση της εταιρείας πιο προσεκτική στις μελλοντικές τις επενδύσεις. Τέλος, σχετικά με την αποτίμηση της αξίας της επιχείρησης (χρήση μεθόδου προεξόφλησης των αδέσμευτων ταμειακών ροών-FCFF), η εταιρεία καταγράφει αρνητικές ελεύθερες ταμειακές ροές και αυτό οφείλεται στον συνδυασμό δύο βασικών παραμέτρων: στις υπερβολικά υψηλές κεφαλαιακές επενδύσεις σε πάγια περιουσιακά στοιχεία και στα αναλογικά χαμηλότερα επίπεδα κέρδους προ τόκων και φόρων (ΕΒΙΤ).