Η περιφερειακή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης: η πορεία της μέσα στο χρόνο και η εφαρμογή της στην Ελλάδα.

Abstract

Η ευρωπαϊκή ενοποίηση οδήγησε στη σταδιακή δημιουργία ενός μορφώματος που εκτείνεται σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο, αποτελεί έναν πληθυσμιακά ενιαίο χώρο στον πλανήτη και το μεγαλύτερο παγκόσμιο εταίρο στη σφαίρα του διεθνούς εμπορίου. Σε αντίθεση με άλλους διεθνείς οργανισμούς, η ΕΕ αποτελεί ένα ιδιαίτερα φιλόδοξο και σύνθετο πολιτικό σχήμα που τείνει να διαμορφώσει ένα «οιονεί κράτος» σε υπερεθνικό επίπεδο, με βασικό ζητούμενο για την επιτυχία του την περιφερειακή (κοινωνική, οικονομική και εδαφική) συνοχή. Οι έντονες περιφερειακές ανισότητες που αναπόφευκτα υφίστανται μέσα σ’ έναν τόσο εκτεταμένο κοινωνικοοικονομικό χώρο, από νωρίς κατέδειξαν την ανάγκη εφαρμογής αναπτυξιακών πολιτικών, προσαρμοσμένων στις κατά τόπους ιδιαιτερότητες. Έτσι, ενώ τα τελευταία χρόνια αρκετές κρατικές πολιτικές διέρχονται κρίση, αντίθετα η περιφερειακή πολιτική, εθνική και ευρωπαϊκή, κρίνεται αναγκαία για λόγους ισόρροπης ανάπτυξης και ανόδου του βιοτικού επιπέδου του συνολικού πληθυσμού της ΕΕ. Το γεγονός αυτό καθιστά τη μελέτη της εν λόγω πολιτικής ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα προκειμένου να καταδειχθεί τελικά το μέγεθος της συμβολής της στην επίτευξη της επιδιωκόμενης σύγκλισης. Η παρούσα εργασία αφιερώνεται στην προσπάθεια ανάδειξης της σπουδαιότητας της πολιτικής συνοχής της ΕΕ, των προσαρμογών που υπέστη στο χρονικό ορίζοντα από την αφετηρία της, το 1975, έως σήμερα και της εφαρμογής της στα πλαίσια της ελληνικής πραγματικότητας. Δεν είναι τυχαία η πλούσια ερευνητική προσπάθεια που εμφανίζεται, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, για την Περιφερειακή Πολιτική. Εξάλλου, το ερώτημα «Τι έχει κάνει η Ευρώπη για μας;» απασχολεί κάθε ευρωπαίο πολίτη που προσδοκά αποτελέσματα με βάση τις εξαγγελίες των διαφόρων πολιτικών.