Η χρήση της εικονικής πραγματικότητας στο χώρο του πολιτισμού

Abstract

Στις μέρες μας όλο και περισσότερο χρησιμοποιείται η τεχνολογία της εικονικής πραγματικότητας και μάλιστα σε πολλές πτυχές της ζωής μας. Με τη χρήση της έχει γίνει εφικτό να πλησιάσουμε μέρη που δε θα μπορούσαμε διαφορετικά, να προσφέρουμε γνώση σε ανθρώπους με κινητικά προβλήματα, να κάνουμε πιο διασκεδαστική την εκπαίδευση για τα παιδιά, αλλά και να διασκεδάσουμε. Όσο περισσότερο χρησιμοποιείται η τεχνολογία της εικονικής πραγματικότητας σε τομείς της ζωής μας, τόσο θα ανακαλύπτονται και νέες τεχνικές, πιο βελτιωμένες από τις προηγούμενες με σκοπό την καλύτερη απεικόνιση και αλληλεπίδραση. Η παρούσα εργασία ασχολείται με την εικονική πραγματικότητα και πιο συγκεκριμένα με τη χρήση της στον πολιτισμό που τα τελευταία χρόνια γνωρίζει άνθιση. Όλο και περισσότερα μουσεία, αλλά και ιστορικοί ανακαλύπτουν τα πλεονεκτήματα από τη χρήση της, χωρίς να λείπουν και οι επιστήμονες εκείνοι που βρίσκουν αρνητικά στοιχεία στη χρήση της. Στο πρώτο κεφάλαιο δίνονται κάποια ιστορικά στοιχεία για την εικονική πραγματικότητα, αλλά και στοιχεία που αφορούν τις κατηγορίες συστημάτων που χρησιμοποιούν αυτήν την τεχνολογία, την αρχιτεκτονική τους. Τέλος γίνεται μια αναφορά στη χρήση των μηχανών για παιχνίδια (game engines) για τη δημιουργία εικονικών περιβαλλόντων, καθώς και μια αναφορά σε ορισμένες πλατφόρμες ανοιχτού κώδικα που δημιουργούν παιχνίδια και όχι μόνο. Στο δεύτερο κεφάλαιο γίνεται μια πιο συγκεκριμένη αναφορά στα εικονικά περιβάλλοντα, ποιες είναι ο κατηγορίες τους, ενώ υπάρχει και πιο εκτενής αναφορά στα εκπαιδευτικά εικονικά περιβάλλοντα, αφού η εκπαίδευση είναι από τους τομείς εκείνους που η εικονική πραγματικότητα χρησιμοποιείται ευρέως. Στη συνέχεια δίνεται μια παρουσίαση των εικονικών κόσμων, δίνοντας τον ορισμό και παρουσιάζοντας κάποιες τεχνολογίες και πρότυπα για την υλοποίηση Δικτυακών Εικονικών Περιβαλλόντων. Παρουσιάζονται επίσης κάποιες τεχνολογίες για την υποστήριξη γραφικών στον παγκόσμιο ιστό, αλλά και εργαλεία δημιουργίας τρισδιάστατων γραφικών. Το κεφάλαιο 3 αναφέρεται στη χρήση της εικονικής πραγματικότητας στον πολιτισμό και χωρίζεται σε 2 μέρη, το πρώτο μέρος (3.1) αφορά στα εικονικά μουσεία και το δεύτερο (3.2) στην εικονική αρχαιολογία. Στο μέρος 3.1 παρουσιάζονται κάποια γενικά στοιχεία για τα εικονικά μουσεία, πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, τη χρήση τους σήμερα βάσει ερευνών. Αργότερα παρουσιάζεται η δομή ενός εικονικού μουσείου, καθώς και τα βήματα σχεδίασης του. Παρακάτω ο αναγνώστης μπορεί να δει τις κατηγορίες μουσείων εικονικής πραγματικότητας καθώς και αρκετά παραδείγματα από εικονικά μουσεία. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στις εφαρμογές που υπάρχουν στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού. Στο μέρος 3.2 αρχικά δίνονται κάποια ιστορικά στοιχεία για την εικονική αρχαιολογία, καθώς και πλεονεκτήματα από τη χρήση της. Παρακάτω γίνεται αναφορά σε τεχνικές ανακατασκευής από πραγματικά δεδομένα που είναι απαραίτητες για τη δημιουργία ενός ιστορικού περιβάλλοντος, καθώς και ο σχεδιασμός του. Επίσης στο κεφάλαιο γίνεται αναφορά στα συστήματα εικονικής πραγματικότητας χαμηλού κόστους και ακολουθεί η εμπειρία που υπάρχει από τις υπάρχουσες εφαρμογές. Το κεφάλαιο κλείνει με μια αναφορά στη χρήση των Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών (GIS) σε συνδυασμό με τεχνολογίες της εικονικής πραγματικότητας.