Επιχειρηματικότητα και οργανωσιακή κουλτούρα των ελληνικών οργανισμών

Abstract

Λίγα είναι τα φαινόμενα που έχουν απασχολήσει το σύγχρονο ακαδημαϊκό και επιχειρηματικό κόσμο περισσότερο από αυτό της επιχειρηματικότητας. Εκτεταμένες έρευνες πάνω στο τομέα συγκλίνουν ότι η επιχειρηματικότητα αποτελεί ζωτικό στοιχείο της οικονομικής, κοινωνικής, οργανωσιακής και προσωπικής επιτυχίας. Η μελέτη του φαινομένου αποτελεί πρόκληση λόγω της σημαντικότητάς του, αλλά και λόγω της δυσκολίας για τον εντοπισμό και την αποσαφήνιση των δυνάμεων και των παραγόντων που δρουν και επηρεάζουν το φαινόμενο της επιχειρηματικότητας. Τα τελευταία χρόνια, μεγάλο μέρος των ερευνητικών δραστηριοτήτων επικεντρώνεται στον τομέα της οργανωσιακής ή επιχειρησιακής κουλτούρας, θεωρώντας τον, ως έναν από τους σημαντικότερους παράγοντες επηρεασμού της επιχειρηματικότητας. Ο σκοπός της παρούσας εργασίας είναι διττός: Πρώτον, να μελετήσει την οργανωσιακή κουλτούρα, τη σχέση και την επίδρασή της στην επιχειρηματικότητα, χρησιμοποιώντας ως συνδετικό κρίκο την καινοτομία. Δεύτερον, να μελετήσει την επιχειρηματικότητα και την οργανωσιακή κουλτούρα που χαρακτηρίζει τους ελληνικούς οργανισμούς. Αναλυτικότερα, η εργασία αποτελείται από τέσσερα μέρη: Στο πρώτο κεφάλαιο αναλύονται οι θεωρίες που έχουν διατυπωθεί για την έννοια και τη φύση του επιχειρηματία και παρουσιάζονται δυο προσεγγίσεις: η λειτουργική προσέγγιση και η συμπεριφορική προσέγγιση. Στη συνέχεια αναλύεται η έννοια της επιχειρηματικότητας, παρουσιάζονται τα είδη της, και οι παράγοντες επηρεασμού της. Αναγνωρίζεται ο ιδιαίτερος ρόλος της οργανωσιακής κουλτούρας για την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας. Στο δεύτερο κεφάλαιο αναλύεται η έννοια της οργανωσιακής κουλτούρας. Παρουσιάζονται τα χαρακτηριστικά της, αναλύονται επισταμένα οι θεωρίες που έχουν αναπτυχθεί και δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στη σημασία που έχει η οργανωσιακή κουλτούρα για την επίδοση του εκάστοτε οργανισμού. Στο τρίτο κεφάλαιο εξετάζεται η σχέση που υπάρχει μεταξύ της επιχειρηματικότητας και της οργανωσιακής κουλτούρας. Για την επίτευξη του σκοπού αυτού αναγνωρίζεται ως συνδετικός κρίκος η καινοτομία, και, μελετώνται και παρουσιάζονται εκτενείς διεθνείς έρευνες που καταδεικνύουν ότι υπάρχει θετική συσχέτιση ανάμεσα στους δυο παράγοντες. Στο τέταρτο κεφάλαιο παρουσιάζονται, αρχικά, δεδομένα για την επιχειρηματικότητα που απαντάται στους ελληνικούς οργανισμούς και στη συνέχεια, αναλύεται η οργανωσιακή κουλτούρα που χαρακτηρίζει τους ελληνικούς οργανισμούς. Τέλος, παρατίθενται τα συμπεράσματα της παρούσας εργασίας και προτάσεις αντιμετώπισης των προβλημάτων που εντοπίστηκαν.