Κοινό πλαίσιο αξιολόγησης (ΚΠΑ). Εργαλείο Διοίκησης Ολικής Ποιότητας στη Δημόσια Διοίκηση. Βελτιώνοντας μία δημόσια οργάνωση μέσω της αυτό-αξιολόγησης Κ.Π.Α.

Abstract

Η διπλωματική εργασία που ακολουθεί είναι χωρισμένη σε δύο ενότητες. Στην πρώτη ενότητα αναφέρονται τα γενικά χαρακτηριστικά του κοινού πλαισίου αξιολόγησης και στη δεύτερη ενότητα, στη Μελέτη Περίπτωσης, αναλύεται η εφαρμογή και τα αποτελέσματα του πλαισίου αξιολόγησης στη Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας. Παρά τις κατά καιρούς προσπάθειες που έχουν επιχειρηθεί, στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν υπάρχει Κοινοτική Πολιτική για τη Δημόσια Διοίκηση. Υπάρχει όμως συνεργασία πάνω σε θέματα των Δημόσιων Διοικήσεων των κρατών μελών σε Διακυβερνητικό Επίπεδο, στο πλαίσιο της οποίας καταβάλλεται προσπάθεια απο όλα τα κράτη-μέλη για την ανάπτυξη και εφαρμογή πολιτικών, που οδηγούν σε μια πορεία διοικητικής σύγκλισης των Εθνικών Διοικήσεων. Οι Κοινοτικές Πολιτικές υλοποιούνται, όμως, απο τους εθνικούς διοικητικούς μηχανισμούς, κάτι που σημαίνει ότι η επιτυχημένη εφαρμογή των Κοινοτικών Πολιτικών εξαρτάται απο την αποτελεσματικότητα των Εθνικών Διοικήσεων των κρατών-μελών, οι οποίες εμφανίζουν σημαντικές αποκλίσεις ως προς τον τρόπο λειτουργίας και προσαρμογής στο Κοινοτικό Κεκτημένο. Έτσι η αναποτελεσματική διοικητική λειτουργία έχει ως συνέπεια την ατελέσφορη εφαρμογή των Κοινοτικών Πολιτικών τις οποίες καλούμαστε να εφαρμόσουμε έχοντας συμφωνήσει σε αυτές, αλλά δεν διαθέτουμε τον απαραίτητο διοικητικό μηχανισμό για την υλοποίησή τους. Για το λόγο αυτό αναπτύσονται θεσμικές παρεμβάσεις και χρηματοδοτικές δράσεις διοικητικής μεταρρύθμισης και εκσυγχρονισμού, τόσο απο την Ε.Ε. όσο και με εθνική πρωτοβουλία, ώστε να ενισχυθεί η ικανότητα της Δημόσιας Διοίκησης. Η σταδιακή εμβάθυνση και η επέκταση του Κοινοτικού Κεκτημένου στις εφαρμοζόμενες πολιτικές της Ε.Ε. που επήλθε με την Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη, αλλά και τις Συνθήκες του Μαάστριχτ, του Άμστερνταμ και της Νίκαιας, επέφερε αύξηση και πύκνωση των επαφών των εθνικών διοικήσεων με τη διοίκηση της Ε.Ε. αλλλά και με τις διοικήσεις των άλλων κρατών–μελών. Επίσης η επίτευξη των «Στόχων της Λισαβόνας» στον οικονομικό και κοινωνικό τομέα προϋποθέτει την αποτελεσματική και αποδοτική λειτουργία των εθνικών διοικήσεων.