Καταναλωτικά δάνεια και η διαχείριση τους

Abstract

Τα καταναλωτικά δάνεια είναι δάνεια που χορηγούνται για την κάλυψη προσωπικών αναγκών και την αγορά προϊόντων ή υπηρεσιών. Τα ποσά που χορηγούνται δεν ξεπερνούν τις 25.000 ευρώ και το 65% του ποσού της αίτησης. Υπάρχουν πολλά είδη καταναλωτικών δανείων, ανάλογα με τον αιτιολογία αίτησης. Η πιο διαδεδομένη όμως είναι η συγκέντρωση οφειλών, που προσφέρει χαμηλότερα επιτόκια και καλύτερους όρους. Τα καταναλωτικά δάνεια δίνουν στον δανειολήπτη την ευκαιρία για περισσότερες και ακριβότερες αγορές. Μπορεί όμως να οδηγήσουν σε αδυναμία εξόφλησης και συσσώρευση χρεών. Υπάρχει η επιλογή ανάμεσα σε σταθερό επιτόκιο, σε κυμαινόμενο και σε συνδυασμό και των δύο. Δικαιούχοι είναι όλα τα φυσικά πρόσωπα, που υποβάλλουν φορολογική δήλωση. Για την εξέταση της κάθε αίτησης και την έγκρισή ή απόρριψή της γίνεται η εξατομικευμένη τιμολόγηση. Η κάθε τράπεζα έχει αναπτύξει τον δικό της τρόπο για να εξετάζει την κάθε αίτηση και να μετράει τον κίνδυνο που θα πρέπει να αναλάβει αν εγκρίνει το δάνειο. Υπάρχουν μέθοδοι υποκειμενικής ανάλυσης της πιστοληπτικής ικανότητας και οι πιο βασικές περιλαμβάνουν το χαρακτήρα, την ικανότητα αποπληρωμής του δανειολήπτη, τις εξασφαλίσεις κτλ. Άλλη μέθοδος είναι το μοντέλο βαθμολόγησης συμπεριφοράς. Ο σημαντικότερος κίνδυνος που αντιμετωπίζουν οι τράπεζες είναι ο πιστωτικός, ο οποίος ορίζεται ως η πιθανότητα ζημίας λόγω αδυναμίας ενός πελάτη να εκπληρώσει τις δανειακές του υποχρεώσεις. Γι’ αυτό έχουν αναπτυχθεί συστήματα διαβάθμισης κινδύνου, που κατατάσσουν τους πελάτες σε ομάδες κινδύνου. Κίνδυνος υπάρχει και για τον δανειολήπτη και γι’ αυτό υπάρχει η ασφάλεια, η οποία είναι προαιρετική βέβαια, αλλά απαιτείται σε περιόδους οικονομικής κρίσης. Επιπλέον, το κράτος και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν αρχίσει να προστατεύουν περισσότερο τον καταναλωτή από την αισχροκέρδεια των τραπεζών και την επιτηδευμένα λανθασμένη πληροφόρηση.