Θεωρητική προσέγγιση των άϋλων πάγιων περιουσιακών στοιχείων σύμφωνα με τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα και της συμβολής τους στη μεγιστοποίηση της αξίας της επιχείρησης.

Abstract

Η αξία ενός άυλου περιουσιακού στοιχείου είναι συνάρτηση των δικαιωμάτων ή των προνομίων που σχετίζονται με την κυριότητά τους. Με την πάροδο του χρόνου ο ρόλος των άυλων περιουσιακών στοιχείων έχει αυξηθεί και έχει γίνει σημαντικότερος για την λειτουργία και την ευημερία πολλών τύπων επιχειρήσεων, καθώς η οικονομία που βασίζεται στην γνώση γίνεται πιο κυρίαρχη. Πολλοί επιχειρηματίες δεν γνωρίζουν την πραγματική αξία της εταιρείας τους. Η αποτίμηση της πραγματικής αξίας μιας επιχείρησης αποτελεί σημαντική γνώση για τον επιχειρηματία καθώς συνιστά χρήσιμο εργαλείο και ένδειξη για το που βρίσκεται η εταιρεία και κυρίως για το πως μπορεί μακροπρόθεσμα να βελτιωθεί. Η παρούσα εργασία εστιάζεται στα άυλα πάγια περιουσιακά στοιχεία σύμφωνα με τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα και αναλύει τη συμβολή τους στην μεγιστοποίηση της αξίας της Επιχείρησης. Στο πρώτο κεφάλαιο αναλύονται τα διεθνή λογιστικά πρότυπα και συγκεκριμένα το ΔΛΠ 38, το οποίο καθορίζει την έννοια, τη λειτουργία και το λογιστικό χειρισμό των άυλων στοιχείων του Ενεργητικού. Στο δεύτερο κεφάλαιο εστιάζεται στα Άυλα Πάγια Περιουσιακά Στοιχεία και στις διακρίσεις τους. Η μεγιστοποίηση της αξίας μίας επιχείρησης λόγω των Άυλων Πάγιων Περιουσιακών Στοιχείων αποτελέσει το θέμα του τρίτου κεφαλαίου όπου και γίνεται αναφορά στην αξία των άυλων περιουσιακών στοιχείων, στην συνεισφορά τους στην μεγιστοποίησης της αξίας της επιχείρησης καθώς και στην συμβολή στην επίτευξη ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος.