Διερεύνηση της επαγγελματικής ικανοποίησης των μελών Δ.Ε.Π. των Ελληνικών Α.Ε.Ι.

Abstract

Η επαγγελματική ικανοποίηση, το πόσο θετικά ή αρνητικά αξιολογεί ένα άτομο την εργασία του και ευρύτερα την επαγγελματική του κατάσταση, είναι ένα θέμα το οποίο για περισσότερα από 80 χρόνια συνιστά αντικείμενο συστηματικών μελετών στα πλαίσια διάφορων επιστημονικών πεδίων. Λόγοι ανθρωπιστικοί, οικονομικοί/ωφελιμιστικοί και καθαρά επιστημολογικοί πυροδότησαν και διατήρησαν σχεδόν αμείωτο το ενδιαφέρον των ερευνητών για οχτώ και πλέον δεκαετίες. Διαχρονικά, πολυάριθμες εργασιακές ομάδες έχουν βρεθεί στο επίκεντρο ερευνών προκειμένου να κατανοηθεί πληρέστερα η επαγγελματική ικανοποίηση. Τόσο στην ελληνική όσο και στην ξένη βιβλιογραφία συναντάται ένας σημαντικός αριθμός άρθρων και εργασιών που επικεντρώνονται στην επαγγελματική ικανοποίηση των εκπαιδευτικών. Ωστόσο, η πλειονότητα των σχετικών εργασιών αφορά στους διδάσκοντες στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ενώ η βιβλιογραφία που αφορά στην επαγγελματική ικανοποίηση των διδασκόντων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση θεωρείται γενικά περιορισμένη. Σκοπός της παρούσας εμπειρικής εργασίας ήταν η μελέτη του φαινομένου της επαγγελματικής ικανοποίησης και ειδικότερα η διερεύνηση της επαγγελματικής ικανοποίησης των μελών Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού (Δ.Ε.Π.) των ελληνικών Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (Α.Ε.Ι.). Στη συγκεκριμένη εργασία επιχειρήθηκε μία ολιστική προσέγγιση της επαγγελματικής ικανοποίησης και διερευνήθηκε σε σχέση με ορισμένα χαρακτηριστικά της ελληνικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, δημογραφικά χαρακτηριστικά των συμμετεχόντων καθώς και μία μεταβλητή προσωπικότητας, την τελειομανία.