Στρατηγικές εισόδου σε νέες αγορές

Abstract

Στη διπλωματική αυτή εργασία με τίτλο "Στρατηγικές εισόδου σε νέες αγορές" εξετάζεται το φαινόμενο της διεθνοποίησης των επιχειρήσεων και αναλύονται οι προσδιοριστικοί παράγοντες, τα πλεονεκτήματα καθώς και οι συνέπειες της διεθνούς παραγωγής. Παρουσιάζουμε τις στρατηγικές που έχουν στη διάθεσή τους οι επιχειρήσεις προκειμένου να ολοκληρώσουν με επιτυχία το εγχείρημα της δραστηριοποίησης σε νέες αλλοδαπές αγορές. Η παρουσίαση των στρατηγικών αυτών περιλαμβάνει και την περιγραφή των ιδιαιτεροτήτων και ιδιομορφιών της κάθε μίας από αυτές έτσι ώστε να καταστούν σαφή τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της κάθε στρατηγικής επιλογής. Επιπλέον αναπτύσσεται το πλαίσιο και οι συνθήκες κάτω από τις οποίες οι στρατηγικές αυτές ενδείκνυνται ή όχι να χρησιμοποιηθούν για κάθε τύπο επιχείρησης. Ακόμη, δίνονται συγκεκριμένα παραδείγματα ελληνικών επιχειρήσεων που έχουν χρησιμοποιήσει τις στρατηγικές αυτές για την επέκταση των παραγωγικών δραστηριοτήτων τους στις διεθνείς αγορές. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να μελετήσει τις κύριες στρατηγικές επέκτασης που συνήθως υιοθετούνται και εφαρμόζονται από τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους που επιθυμούν να διεθνοποιηθούν. Βασικές συνιστώσες της ανάλυσής μας αποτελούν έννοιες όπως Άμεσες Ξένες Επενδύσεις, Συγχωνεύσεις και Εξαγορές, Στρατηγικές Συμμαχίες, Συμφωνίες Διακαιόχρησης (Franchising), Συμφωνίες Παραχώρησης Δικαιωμάτων Εκμετάλλευσης (Licensing) και οι Κοινοπραξίες (Joint Venture). Επιπροσθέτως, αναλύεται ο τρόπος με τον οποίο η διεθνοποίηση των αγορών μπορεί να λειτουργήσει επιτυχημένα σε ένα κράτος όπως η Ελλάδα και εξετάζονται οι βασικοί άξονες στους οποίους θα πρέπει να στηριχτεί η ελληνική επιχείρηση για να πετύχει στο σύγχρονο δυναμικό περιβάλλον της παγκοσμιοποίησης. Η εργασία κλείνει με την παράθεση των βασικών συμπερασμάτων που πηγάζουν από την διεξαγωγή της θεωρητικής ανάλυσης και η οποία επιχειρεί να εξακριβώσει την ύπαρξη συσχέτισης μεταξύ των θεωρητικών προσεγγίσεων και των ρεαλιστικών πρακτικών.