Προσδιορισμός της σχέσης του Benchmarking με τη Δ.Ο.Π. μέσα από τη διερεύνηση της εφαρμογής του σε σύστημα ποιότητας πιστοποιημένο κατά ISO 9000

Abstract

Στην παρούσα εργασία διερευνάται θεωρητικά και εμπειρικά η σχέση της συγκριτικής αξιολόγησης (benchmarking) με την ποιότητα και συγκεκριμένα με τις αρχές της Διοίκησης Ολικής Ποιότητας (ΔΟΠ). Η σχέση αυτή στη βιβλιογραφία προσδιορίζεται από δύο προσεγγίσεις: (α) το benchmarking ως αναπόσπαστο τμήμα και σημαντικό εργαλείο της ΔΟΠ, και (β) το benchmarking ως εξελικτικό κομμάτι της ΔΟΠ η οποία δημιουργεί το κατάλληλο περιβάλλον για την επιτυχή χρήση του. Η αλληλένδετη σχέση των δύο,θεωριών δεν αποτέλεσε μέχρι σήμερα ξεχωριστό αντικείμενο ερευνητικής μελέτης αλλά προσδιορίζεται κυρίως μέσα από τη διερεύνηση της θέσης του benchmarking στη θεωρία της ΔΟΠ. Η βασική υπόθεση που εξετάζεται με την παρούσα εργασία είναι ο βαθμός συσχέτισης των παραγόντων εφαρμογής benchmarking και των παραγόντων εφαρμογής ΔΟΠ επιδιώκοντας με τον τρόπο αυτό τη θεωρητική προσέγγιση στην περιγραφή της σχέσης των δύο θεωριών. Επιπρόσθετα η διατριβή επιχειρεί να διερευνήσει τη θέση του benchmarking στις πιστοποιημένες κατά ISO 9000 ελληνικές επιχειρήσεις. Βασικό συμπέρασμα που προκύπτει από την εμπειρική μελέτη είναι ότι η εφαρμογή των παραγόντων benchmarking σχετίζεται άμεσα με την εφαρμογή των παραγόντων της ΔΟΠ ενώ επιπλέον επιβεβαιώνεται ότι το benchmarking μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά σε περιβάλλον ποιότητας σύμφωνο με τις απαιτήσεις του ISO 9000. Τέλος τα αποτελέσματα της έρευνας επαληθεύουν ότι οι επιχειρήσεις ,του χαρακτηρίζονται από ευρύτερη εφαρμογή αρχών της ΔΟΠ είναι πιο κοντά στο να επιτύχουν αποτελεσματική και πληρέστερη εφαρμογή του benchmarking

This thesis investigates both theoretically and empirically the connection between benchmarking and quality concepts, and more specifically between the principles of benchmarking and the principles of Total Quality Management (TQM). Bibliographical research has revealed that the extent of application of quality principles within an enterprise is strongly associated with the extent of application of benchmarking, while commitment, to the principles of quality assurance is usually set as a minimum requirement for benchmarking adoption. The relationship of benchmarking with the TQM principles is bibliographically determined by two approaches: (a) benchmarking is an integral part and important tool of TQM, and (b) TQM is the key prerequisite for successful implementation of benchmarking. Despite this prevailing interdependence between benchmarking and TQM, the connecting lines between these two theories have not been empirically investigated so far. The research presented in this thesis, seeks to illustrate the relationship between these two theories by examining the main hypothesis of a positive correlation between factors that describe benchmarking application and those of TQM application, with the aim of establishing a theoretical approach to this relationship. In addition the study explores the role of benchmarking among Greek enterprises which are ISO 9000 certified. The empirical investigation reveals that benchmarking factors are strongly related to the application of TQM factors and that benchmarking may be utilized effectively within the boundaries of ISO 9000 quality setting.