Η μειονοτική πολιτική της ΕΣΣΔ κατά τα έτη 1920-1940. Το ζήτημα των Εβραίων.

Abstract

Βασικό ερώτημα στο οποίο σκοπό έχει να απαντήσει η παρούσα εργασία είναι «Ποια ήταν η μειονοτική πολιτική της ΕΣΣΔ, η οποία εφαρμόστηκε κατά τα έτη 1920-1940 και ιδιαίτερα, το πώς αυτή εφαρμόστηκε στην περίπτωση των Εβραίων.» Η μειονοτική πολιτική στόχευε στην ευημερία των εκάστοτε μειονοτήτων ή στην ενίσχυση της οικοδόμησης της κομμουνιστικής κοινωνίας; Θα μπορούσαν να επιτευχθούν ταυτόχρονα και οι δύο στόχοι; Στην εισαγωγή αναλύεται το ζήτημα των μειονοτήτων και η έννοια του έθνους ξεκινώντας με μία ιστορική αναδρομή από τη διάλυση των τριών ηπειρωτικών αυτοκρατοριών, την Αυστοουγγρική, τη Ρωσική και την Οθωμανική , η διάλυση των οποίων οδήγησε στην ανάδυση νέων εθνών στον ευρωπαϊκό χώρο. Στη συνέχεια μελετάται ο ορισμός της μειονότητας και αναλύεται η παρουσία των Εβραίων στη ρωσική επικράτεια από τον 18ο αιώνα με ιδιαίτερη έμφαση στην περιοχή της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, το Pale of Settlement. Η εισαγωγή ολοκληρώνεται με τη σύντομη παρουσίαση των αρχών οικοδόμησης της σοσιαλιστικής κοινωνίας, εξετάζοντας Ονοματεπώνυμο πιο στενά τις θέσεις που αφορούν στην αυτοδιάθεση των λαών, την ενσωμάτωση και εξέλιξη των μειονοτήτων, τις βάσεις της μειονοτικής πολιτικής της συγκεκριμένης κοινωνίας. .Το 1ο κεφαλαιο , «Οι απαρχές της μειονοτικής πολιτικής», εμβαθύνει στις αρχές που διέπουν τη συγκρότηση της πολιτικής, αυτής, στη Σοβιετική Ένωση, παρουσιάζοντας τη βάση της ιδεολογίας σε σχέση με τη διαφορετικότητα του Άλλου. Ταυτόχρονα, παρουσιάζονται οι αιτίες που οδήγησαν στη δημιουργία της συγκεκριμένης πολιτικής όπως και το ιστορικό πλαίσιο γύρω από τις απαρχές της. Στο 2ο κεφάλαιο, «Η μειονοτική πολιτική κατά τα έτη 1918-1925», επελέγη αυτός ο διαχωρισμός της χρονικής περιόδου καθώς παρατηρούμε την εξέλιξη της πολιτικής αυτής σε σχέση με τα πρώτα χρόνια της οικοδόμησης της νέας, αυτής, κοινωνίας και το 3ο κεφάλαιο, «Η μειονοτική πολιτική κατά τα έτη 1925 1940», ασχολείται με τις παραπάνω πολιτικές, οι οποίες οδήγησαν σε μια σειρά τοπικών κρίσεων και συγκρούσεων με αποκορύφωμα το τέλος της δεκαετίας του 1920, με μία γενικότερη επίθεση στις εθνικές προσεγγίσεις των αρχών της 3 συγκεκριμένης δεκαετίας. Ακόμη, έμφαση δίνεται κατά τη μελέτη των ετών 1928-1932, όταν και σημειώθηκε ο « μεγάλος μετασχηματισμός» με την κορύφωση της οικοδόμησης των εθνών, από μέρους των σοβιετικών Το 4ο κεφάλαιο , «Οι εβραίοι της Σοβιετικής Ένωσης» ξεκινά με μία σύντομη αναδρομή στην ιστορία των Εβραίων στα εδάφη της Ρωσίας και έπειτα εξειδικεύει υλικό και πληροφορίες σχετικά με την εξέλιξη και διαβίωση της κοινότητας των Εβραίων στη Σοβιετική Ένωση. Περαιτέρω αναλύεται η συγκρότηση της ΚΟΜΖΕΤ, Комитет по земельному устройству еврейских трудящихся (КОМЗЕТ), της Επιτροπής Οργάνωσης της Γης των Εβραίων Εργατών. Στο 5ο κεφάλαιο « Σοβιετική Ένωση και Σιωνισμός» παρουσιάζεται η σχέση των σοβιετικών αρχών με το Σιωνιστικό Κίνημα αλλά και πλευρές της σοβιετικής πολιτικής σε σχέση με τη θρησκεία. Επιπλέον, αναλύεται η πολιτική του Σοβιετικού κράτους απέναντι στη θρησκεία και πιο συγκεκριμένα σε μέτρα που ελήφθησαν σχετικά με τις συναγωγές και την προώθηση του αθεϊσμού. Στο 6ο κεφάλαιο, «Οι σχέσεις των Εβραίων με άλλες μειονότητες» γίνεται μία προσπάθεια να παρουσιαστούν τα χαρακτηριστικά συνύπαρξης διαφορετικών εθνικών και εθνοτικών ομάδων στο εσωτερικό της ΕΣΣΔ. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην περίπτωση των Εβραίων και στη συνύπαρξή τους με άλλες μειονότητες. Στο 7ο κεφάλαιο «Συμπεράσματα», αναλύονται διεξοδικά τα αποτελέσματα της εργασίας σε συνδυασμό με τις διάφορες απόψεις σχετικά με τα βασικά ζητήματα, τα οποία προέκυψαν κατά τη συγγραφή. Θα παρουσιαστούν οι πλευρές που απαντούν στο βασικό ερώτημα που τέθηκε στην αρχή του κειμένου « Ποια ήταν η μειονοτική πολιτική της ΕΣΣΔ, η οποία εφαρμόστηκε κατά τα έτη 1920-1940 και ιδιαίτερα, το πώς αυτή εφαρμόστηκε στην περίπτωση των Εβραίων.» Η μειονοτική πολιτική στόχευε στην ευημερία των εκάστοτε μειονοτήτων ή στην ενίσχυση της οικοδόμησης της κομμουνιστικής κοινωνίας; Στόχος της εργασίας είναι να υπάρξουν περισσότερο διαφωτιστικές πλευρές γύρω από το ζήτημα της εθνικής ταυτότητας στο εσωτερικό της Σοβιετικής Ένωσης, κατά την περίοδο που πραγματεύεται η εργασία, το ζήτημα των Εβραίων και η αντιμετώπισή τους από το κράτος. Ακόμη, περαιτέρω, 4 αναλύεται η εξέλιξη της μειονοτικής πολιτικής και της πολιτικής αφομοίωσης της Σοβιετικής Ένωσης σε σχέση με την «αυτοδιάθεση των λαών» και στοιχεία του «Διεθνισμού». Για τη συγγραφή της εργασίας πραγματοποιήθηκε εκτενής βιβλιογραφική ανασκόπηση, αξιοποιώντας ρωσική, αγγλική και ελληνική βιβλιογραφία.