Η πορεία των Δυτικών Βαλκανίων προς την ένταξη στους ευρωπαικούς θεσμούς: η περίπτωση της Αλβανίας

Abstract

Ο κύριος ερευνητικός σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι να διασαφηνίσει σε ποιο βαθμό η Αλβανία είναι έτοιμη, ως υποψήφια προς ένταξη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να γίνει κανονικό της μέλος, εφαρμόζοντας σειρά μεταρρυθμίσεων και προσεγγίζοντας τα προαπαιτούμενα πρότυπα (λ.χ. Κριτήρια Κοπεγχάγης). Επιπλέον, τα ερευνητικά ερωτήματα σχετίζονται με το βαθμό καταλληλότητας της Αλβανίας να εισέλθει στην ΕΕ και την επόπτευση αυτής της πορείας της μέσα από γραπτά συμπεράσματα και προφορικές συστάσεις της ΕΕ προς τη χώρα. Η μεθοδολογία της διπλωματικής είναι η βιβλιογραφική σύνθεση δευτερογενών και πρωτογενών πηγών (επίσημες αποφάσεις της ΕΕ). Η πρωτοτυπία της διπλωματικής έγκειται στο ότι εμπεριέχει υλικό από την αρχή της προσέγγισης της ΕΕ με την Αλβανία, το 2003, όταν τα Δυτικά Βαλκάνια, της Αλβανίας περιλαμβανομένης, ανακηρύχτηκαν υποψήφια προς ένταξη κράτη, μέχρι σήμερα. Βέβαια, η ενταξιακή διαδικασία πρόκειται να είναι μία δύσκολη και μακρά πορεία. Ακόμη και αν η Αλβανία επέτυχε σημαντική πρόοδο, αγωνιζόμενη για την είσοδό της στην ΕΕ, πρέπει να αντιπαρέλθει σωρεία προβλημάτων και παθογενειών. Η υψηλή κρατική διαφθορά, η έλλειψη δικαστικής ανεξαρτησίας, διαφάνειας και πολιτικής συναίνεσης καθώς και το οργανωμένο έγκλημα, η ανεργία, ειδικά στους νέους και η κυριαρχία της άτυπης οικονομίας που επηρεάζει αρνητικά την οικονομία της αγοράς, είναι σημαντικοί ανασταλτικοί παράγοντες. Η πλειοψηφία των συστάσεων της ΕΕ προς την Αλβανία εστιάζουν στην ανάγκη για σύγκλιση με τα ευρωπαϊκά πρότυπα μέσω της θεμελίωσης σταθερών θεσμών, της εγγύησης του κράτους δικαίου μέσα σε μία φιλελεύθερη οικονομία με οικονομική σταθερότητα και σεβασμό στα ανθρώπινα και στα μειονοτικά δικαιώματα.