Πολιτικοφιλοσοφικές όψεις της Αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής απο το 1776 έως την απεμπλοκή απο το Βιετνάμ - Ισχύς και ιδεοκρατία στον Νέο Κόσμο

Abstract

Η μελέτη που ακολουθεί αποσκοπεί στην ερμήνευση της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, από την σκοπιά της πολιτικής φιλοσοφίας που διαμορφώθηκε από τις πρώτες μέρες της Αμερικανικής Επανάστασης και καθόρισε την πολιτική αντίληψη των Ηνωμένων Πολιτειών για τις διεθνείς σχέσεις, τον ρόλο της ισχύος, την φύση των κρατών, την ανθρώπινη φύση, τον πόλεμο και την προοπτική της ειρήνης. Εδώ πέρα λαμβάνεται σαν αφετηριακό χρονικό ορόσημο το έτος 1776, όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες διακήρυξαν την πολιτική και εθνική τους αυθυπαρξία. Έπειτα εξετάζονται οι φιλοσοφικές καταβολές της πρώιμης αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, το Δόγμα Monroe, ο επεκτατισμός του Πρόδηλου Πεπρωμένου του Έθνους και οι εγγενείς ιδεαλιστικές ζυμώσεις της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής του β’ μισού του 19ου αιώνα. Κατόπιν αναλύεται ο πολιτικός ρεαλισμός του Theodore Roosevelt, η ιδεοκρατία του Woodrow Wilson στον εμπόλεμο κόσμο (1914-1918), το φιλοσοφικό φορτίο της εξωτερικής πολιτικής του Calvin Coolidge και του Herbert Hoover και η πολιτική φιλοσοφία του Franklin Roosevelt και των λοιπών διαμορφωτών πολιτικής από τον μεσοπόλεμο ως την λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου (1933-1945). Τέλος, παρατίθενται οι φιλοσοφικές επόψεις του George Kennan, των διαμορφωτών πολιτικής της κυβέρνησης του Harry Truman έναντι της Σοβιετικής Ένωσης στο διπολικό διεθνές σύστημα, το φιλοσοφικό φορτίο της εξωτερικής πολιτικής του Dwight Eisenhower και του John Foster Dulles και ο πολιτικός ρεαλισμός του Richard Nixon ως την απεμπλοκή των Ηνωμένων Πολιτειών από το Βιετνάμ τo 1973.

The following study aims to interpret the American foreign policy, from the point of view of the political philosophy that was formed from the first days of the American Revolution and determined the political perception of the United States on its international relations, on the role of power, the nature of states, the human nature, on war and the prospect of peace. Here is taken as a starting point in time the year 1776, when the United States declared its political and national self-existence. It then examines the philosophical origins of early American foreign policy, the Monroe Doctrine, the expansionism of the Nation's Manifest Destiny, and the inherent idealistic ferments of American foreign policy in the second half of the 19th century. It then analyzes Theodore Roosevelt's political realism, Woodrow Wilson's idealism on the warring world (1914-1918), the philosophical weight of the foreign policy of Calvin Coolidge and Herbert Hoover, and the political philosophy of Franklin Roosevelt and the other policymakers from the interwar period to the end of World War II (1933-1945). Finally, the philosophical views of George Kennan, those of the policymakers of the Truman administration towards the Soviet Union in the bipolar international system and those philosophical aspects of the foreign policy of Dwight Eisenhower and John Foster Dulles are also viewed. The study is completed with the illumination of Richard Nixon's political realism in his foreign policy until the US military disengagement from Vietnam in 1973.