Η επιχειρηματική εκπαίδευση στην ευρωπαϊκή πολιτική και στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα

Abstract

Στο σύγχρονο ανταγωνιστικό περιβάλλον των επιχειρήσεων είναι πολύ σημαντικό όλοι οι επιχειρηματίες να έχουν συγκεκριμένες γνώσεις και δεξιότητες, ώστε να μπορούν να δημιουργούν καινοτόμες επιχειρήσεις. Για να συμβεί αυτό είναι σημαντικό να λαμβάνουν την κατάλληλη εκπαίδευση που θα τους βοηθήσει να αυξήσουν τις γνώσεις και τις αναγκαίες δεξιότητες για την ομαλή και επιτυχημένη λειτουργία της επιχείρησης τους. Στο πλαίσιο αυτό σχεδιάζονται διάφορα προγράμματα εκπαίδευσης από διάφορους φορείς και εκπαιδευτικούς οργανισμούς. Η επιχειρηματική εκπαίδευση είναι μια προσέγγιση στη μάθηση που ήδη προωθείται δυναμικά στις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε πολλές χώρες της Ασίας, όπως στην Κίνα, στην Ινδονησία, στη Σιγκαπούρη, στη Μαλαισία. Το παγκόσμιο ενδιαφέρον αυξήθηκε για την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας στις αρχές της δεκαετίας του 1980, καθώς το κύριο βάρος της ανάπτυξης της οικονομίας μετατοπίστηκε προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις ως λύση στην ανεργία. Η εκπαίδευση στην επιχειρηματικότητα παρέχεται με πολλαπλούς στόχους που αφορούν την ανάπτυξη προσωπικών ικανοτήτων και την δημιουργία καινοτόμων επιχειρήσεων. Η παρούσα εργασία θα εξετάσει την ενσωμάτωση της έννοιας της επιχειρηματικής εκπαίδευσης στην ευρωπαϊκή πολιτική και την αξιοποίηση των σχετικών πολιτικών κατευθύνσεων στο πλαίσιο του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος. Το ζήτημα είναι κρίσιμο καθώς όλο και περισσότερες ανάγκες προκύπτουν για τους νέους αλλά και τους παλιότερους επιχειρηματίες. Έτσι, στην εργασία θα αναλυθεί η έννοια της επιχειρηματικής εκπαίδευσης, καθώς και τα προσόντα και οι δεξιότητες των επιχειρηματιών. Επίσης, μέσα από την βιβλιογραφική ανασκόπηση θα επιχειρηθεί η αποτύπωση των ευρωπαϊκών πολιτικών και των προγραμμάτων δράσης που αφορούν την ανάπτυξη της επιχειρηματικής εκπαίδευσης. Θα διερευνηθούν ακόμη οι θεσμικές προβλέψεις για την υιοθέτηση δράσεων εκπαίδευσης στην επιχειρηματικότητα από τα διάφορα επίπεδα του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος και θα αναδειχθεί ο βαθμός συμμόρφωσης/συντονισμού των ελληνικών πρωτοβουλιών προς τις ευρωπαϊκές κατευθυντήριες γραμμές. Αναφορικά με τη μεθοδολογία που χρησιμοποιείται στην παρούσα εργασία, πρόκειται για εκτενή βιβλιογραφική ανασκόπηση που πραγματοποιείται σε επιστημονικά περιοδικά και αντίστοιχα συγγράμματα, τα οποία αφορούν ζητήματα επιχειρηματικότητας και διδασκαλίας αυτής. Επιπλέον, χρησιμοποιούνται σχετικές μελέτες που αφορούν το υπό μελέτη ζητήματα, αλλά και πληροφορίες από το διαδίκτυο, έτσι ώστε η προσέγγιση που γίνεται να είναι όσο το δυνατόν πιο επικαιροποιημένη.