Ο ρόλος του ηγέτη στην ευημερία (well-being) των εκπαιδευτικών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Abstract

Η παρούσα εργασία είναι ένα ερευνητικό πόνημα, που επιχειρεί να διερευνήσει την ευημερία των εκπαιδευτικών στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση σε σχέση με τον ηγέτη και τον ρόλο που διαδραματίζει. Στόχος είναι να προσδιοριστεί η σημασία της ύπαρξης του ηγέτη όσον αφορά την ευημερία των εκπαιδευτικών και να διαφανούν οι θετικές ή αρνητικές επιδράσεις που μπορεί να έχει. Ειδικότερα, διασαφηνίζονται οι έννοιες της ευημερίας και του ηγέτη και στη συνέχεια γίνεται μία προσπάθεια να συνδεθούν αυτές οι έννοιες με τους εκπαιδευτικούς και το σχολικό περιβάλλουν, αλλά και να βρεθούν οι συνδέσεις και οι συσχετισμοί μεταξύ αυτών των εννοιών. Η έρευνα αφορά εκπαιδευτικούς, που υπηρετούν στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, τόσο σε Γυμνάσια όσο και σε Λύκεια στην Περιφέρεια της Κεντρικής Μακεδονίας και πιο συγκεκριμένα στην Ανατολική Θεσσαλονίκη. Με τη συμπλήρωση ενός ερωτηματολογίου ζητήθηκε η άποψή τους σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο οι ίδιοι αντιλαμβάνονται την ευημερία και κατά πόσο θεωρούν ότι ο διευθυντής-ηγέτης συντελεί στην προσωπική τους ευτυχία σε καθημερινή βάση στο επαγγελματικό τους περιβάλλον. Συνολικά στην έρευνα συμμετείχαν περισσότεροι από 100 εκπαιδευτικοί, οι οποίοι κλήθηκαν να απαντήσουν σε μία σειρά ερωτήσεων, με κύριο αντικείμενο την αξιολόγηση του ρόλου του ηγέτη στην προσωπική τους ευημερία στον χώρο εργασίας τους. Υψηλότερα, ήταν τα ποσοστά στις ερωτήσεις για την ικανοποίηση από τη σχέση με τους μαθητές και για την παρεχόμενη πληροφόρηση από την ηγεσία των σχολικών μονάδων, ενώ πιο χαμηλά ήταν τα ποσοστά σχετικά με την ικανοποίηση από την εργασία και την πρόκληση αρνητικών συναισθημάτων στον χώρο εργασίας. Είναι σκόπιμο να επισημανθεί ότι συνολικά σε όλες τις ερωτήσεις, οι απαντήσεις ήταν πιο μετριοπαθείς κι αυτό σημαίνει ότι οι εκπαιδευτικοί θεωρούν ότι οι συνθήκες εργασίας τους είναι σχετικά καλές, αλλά έχουν περιθώριο βελτίωσης. Επιπρόσθετα, μέσα από την έρευνα διαφαίνονται και οι σχέσεις μεταξύ συναδέλφων καθηγητών, καθώς και η σχέση και η αλληλεπίδρασή τους με τη διοίκηση του σχολείου. Όλες οι σχέσεις εξετάζονται σε συνάρτηση με την ποιότητα και τις συνθήκες που επικρατούν εντός του εργασιακού περιβάλλοντος, δίνοντας έμφαση στον τρόπο με τον οποίο επιδρά ο ηγέτης στα επίπεδα ευημερίας των εκπαιδευτικών, και επιβεβαιώνοντας, εν τέλει, τον καθοριστικό ρόλο του διευθυντή-ηγέτη στα επίπεδα ευημερίας των συναδέλφων του.