Το ‘καμπίσιο’ μοτίβο στο παίξιμο του κλαρίνου στην περιοχή της Λειβαδιάς. Οι ερμηνευτικές περιπτώσεις των Κώστα και Γιώργου Γιαούζου

Abstract

Στην παρούσα διπλωματική εργασία, εξετάζεται μέσα από τις ερμηνευτικές περιπτώσεις των σπουδαίων μουσικών του λαϊκού κλαρίνου Κώστα και Γιώργου Γιαούζου μια ιδιαίτερη τροπικότητα, γνωστή στο χώρο των μουσικών αλλά και των μερακλήδων ως «καμπίσιο». Η τροπικότητα αυτή αναπτύχθηκε αρχικά στην περιοχή της Λιβαδειάς και αφορούσε τόσο τον τρόπο τραγουδίσματος όσο και τον τρόπο ερμηνείας των οργάνων. Οι δύο καλλιτέχνες αποτέλεσαν εξέχουσες μουσικές προσωπικότητες και θεωρούνταν, μάλιστα, από τους καλύτερους οργανοπαίκτες της ευρύτερης περιοχής της Λιβαδειάς. Μέσω συνεντεύξεων από συνεργάτες, μαθητές αλλά και την οικογένειά τους μελετήθηκε η μουσική τους δράση, η ζωή τους, οι συνεργασίες τους και η υπάρχουσα δισκογραφία τους. Επιπλέον, στο πλαίσιο της παρούσας εργασίας αναζητήθηκαν και ηχογραφήσεις τους, πέρα από τις ήδη καταγεγραμμένες. Τέλος, πραγματοποιήθηκε μελωδική ανάλυση του τρόπου παιξίματός τους και αναλυτική καταγραφή πάνω σε κομμάτια που αποτελούν μέρος της δισκογραφίας τους.