Διεθνές Πρότυπο Χρηματοοικονομικής Αναφοράς (ΔΠΧΑ 9 - IFRS 9) χρήση του προτύπου στην οικονομία

Abstract

Θέμα της παρούσας εργασίας είναι το Διεθνές Πρότυπο Χρηματοοικονομικής αναφοράς 9. Το ΔΠΧΑ 9 αναπτύχθηκε από το Ίδρυμα Διεθνών Προτύπων Χρηματοοικονομικής Αναφοράς και έχει ως στόχο την βελτίωση της χρηματοοικονομικής αναφοράς για τα χρηματοοικονομικά μέσα. Το ΔΠΧΑ 9 αντικατέστησε το Διεθνές Λογιστικό Πρότυπο (ΔΛΠ) 39, με σκοπό να αντιμετωπίσει τις ανησυχίες που προέκυψαν κατά τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008. Αφορά την αναγνώριση των αναμενόμενων πιστωτικών ζημιών σε χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε το ΔΠΧΑ 9 μέσω του κανονισμού (ΕΕ) 2016/2067.

Όλες οι οικονομικές οντότητες πρέπει να αποδίδουν σημαντική βαρύτητα για είναι σύμφωνες με τους κανόνες του εκάστοτε ισχύοντα λογιστικού πρότυπου ( Ελληνικό Λογιστικό Σχέδιο, Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα, Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα και Διεθνή Πρότυπα Χρηματοοικονομικής Αναφοράς). Ένας κρατικός ή κοινοτικός φορέας (π.χ. ΕΕ) επιβάλλοντας την εναρμόνιση κάθε χρηματοοικονομικής οντότητας σε λογιστικά πρότυπα επιβάλει κανόνες για την λειτουργία και τη μέτρηση των αποτελεσμάτων μιας εταιρίας. Η σωστή και πλήρης καταχώρηση των χρηματοοικονομικών μέσων είναι σημαντική και σχετίζεται κυρίως με την ευστάθεια και την ευημερία των επιχειρήσεων όσο και της συνολικής οικονομίας στην χώρα που αυτές δραστηριοποιούνται.

Στη σημερινή εποχή όλο και περισσότερες επιχειρήσεις δραστηριοποιούνται διεθνώς. Αυτό δημιούργησε την ανάγκη για συγκρισιμότητα των λογιστικών καταστάσεων αλλά και για την παροχή αξιόπιστων συμπερασμάτων και πληροφοριών. Ο σκοπός του παρόντος προτύπου (ΔΠΧΑ 9) είναι να παρέχει αρχές για τη χρηματοοικονομική αναφορά χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων και χρηματοοικονομικών υποχρεώσεων με σκοπό την παροχή σχετικών και χρήσιμων πληροφοριών στους χρήστες οικονομικών καταστάσεων για την εκτίμηση των ποσών, του χρόνου και της αβεβαιότητας των μελλοντικών ταμειακών ροών μιας οικονομικής οντότητας. Σκοπός του είναι η αντιμετώπιση “προβλημάτων” που προέκυπταν από την εφαρμογή του Διεθνούς Λογιστικού Προτύπου 39, π.χ η ορθότερη απεικόνιση των χρηματοοικονομικών μεγεθών και η ενίσχυση της διαφάνειας στην πληροφόρηση.