Ανάπτυξη βιώσιμου μοντέλου για την βελτιστοποίηση της διαχείρισης της εφοδιαστικής αλυσίδας

Abstract

Τις τελευταίες δεκαετίες παρατηρούμε, ότι οι οικονομίες σε παγκόσμια κλίμακα δεν εξαρτώνται αποκλειστικά από την παραγωγή των προϊόντων και των υπηρεσιών, αλλά και από τον τρόπο διανομής τους στον τελικό καταναλωτή. Με αυτό τον τρόπο, το αποτύπωμα του κάθε προϊόντος και της κάθε υπηρεσίας στο περιβάλλον υπολογίζεται από τον τρόπο παραγωγής του και από τη διαδικασία διοχέτευσής του στην αγορά. Στη συγκεκριμένη εργασία μελετήθηκαν τρόποι βελτιστοποίησης της εφοδιαστικής αλυσίδας με βιώσιμα κριτήρια, με απώτερο στόχο τη μείωση των συνολικών εκπομπών CO2 και ανάπτυξη του αισθήματος εταιρικής κοινωνικής ευθύνης προς την κοινωνία. Αρχικά αναλύεται η έννοια της βιώσιμης εφοδιαστικής αλυσίδας και οι παράγοντες που τη διέπουν και ο τρόπος που μπορεί να βελτιστοποιηθεί με τα συγκεκριμένα κριτήρια. Στη συνέχεια παρουσιάζονται ορισμένα Case Studies, τα οποία παρουσιάζουν καινοτομίες την προηγούμενης δεκαετίας σε χώρες που ξεχώρισαν και έχουν μπει στο λογική της βιώσιμης εφοδιαστικής αλυσίδας και τις τάσεις της σύγχρονης αγοράς, οι οποίες αναφέρονται στην ψηφιοποίηση και την άμεση μετάδοση της πληροφορίας σε όλους τους εμπλεκόμενους παράγοντες της εφοδιαστικής αλυσίδας. Τέλος, αναπτύσσεται ένα μοντέλο γραμμικού προγραμματισμού, για τη μείωση του κόστους της εφοδιαστικής αλυσίδας και τη μείωση των εκπομπών CO2, το οποίο περιέχει περιορισμούς για μεταβλητές όπως ο χρόνος διατήρησης ευπαθών προϊόντων, η χωρητικότητα των κέντρων διανομής και η μέγιστη επιτρεπτή ποσότητα CO2, που μπορεί να εκλυθεί στο περιβάλλον.