Η χρήση της εναλλακτικής και επαυξητικής επικοινωνίας (Ε.Ε.Ε.) για τη βελτίωση της επικοινωνίας σε μαθητή με Δ.Α.Φ.: μία μελέτη περίπτωσης

Abstract

Ως «αναπηρία» νοείται κάποιος λειτουργικός περιορισμός, άμεση απόρροια κάποιας χρόνιας πάθησης/ασθένειας, καθώς και ο συνδυασμός ποικίλων δυσλειτουργιών (σωματικών, νοητικών/πνευματικών). Τα δύο μοντέλα της αναπηρίας είναι το ιατρικό, κατά το οποίο η αναπηρία είναι μία φυσική βλάβη και το κοινωνικό, που υπογραμμίζει ότι η αναπηρία προκύπτει από τα εμπόδια που θέτει η ίδια η κοινωνία. Οι Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος (Δ.Α.Φ.) αποτελούν αναπτυξιακή αναπηρία, που προκύπτει εξαιτίας εγκεφαλικών δυσλειτουργιών. Χωρίζονται σε κατηγορίες (αυτισμός, διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές μη προσδιοριζόμενες αλλιώς, σύνδρομο Άσπεργκερ) και συχνά συνυπάρχουν με άλλες αναπηρίες. Το κυριότερο χαρακτηριστικό τους είναι τα κωλύματα στον τομέα της επικοινωνίας και της αλληλεπίδρασης. Η Εναλλακτική Επαυξητική Επικοινωνία (Ε.Ε.Ε.) αποτελεί είδος Υποστηρικτικής Τεχνολογίας (Υ.Τ.), που βελτιώνει ή αντικαθιστά τους υπάρχοντες τρόπους επικοινωνίας, με νέους αποτελεσματικότερους. Πολλά ερευνητικά δεδομένα τονίζουν τα θετικά αποτελέσματα της χρήσης Ε.Ε.Ε. σε άτομα όλων των ηλικιών με αναπηρία, αλλά και συγκεκριμένα σε μαθητές με Δ.Α.Φ. Η συγκεκριμένη εργασία αποτελεί μελέτη περίπτωσης, κατά την οποία πραγματοποιείται εξαβδόμαδη παρέμβαση κι εκπαίδευση με λογισμικό Ε.Ε.Ε. (Grid 3), με σκοπό τη βελτίωση των δεξιοτήτων επικοινωνίας μαθητή με Δ.Α.Φ. (χωρίς την ικανότητα ομιλίας). Επίσης, κατά το χρονικό διάστημα αυτό, προωθείται και ενισχύεται η προσπάθεια του παιδιού να αναπτύξει λόγο. Της παρέμβασης προηγείται η συμπλήρωση δύο κλιμάκων αξιολόγησης (SSBS-2, VABS-II) από τον εκπαιδευτικό του τμήματος του μαθητή και της μίας από αυτές (VABS-II) από τη μητέρα του. Οι κλίμακες συμπληρώθηκαν ξανά μετά την ολοκλήρωση της παρέμβασης. Τα αποτελέσματα αποδεικνύουν τη θετική επίδραση της χρήσης Ε.Ε.Ε. στη βελτίωση της επικοινωνίας ατόμων που αντιμετωπίζουν κωλύματα στο συγκεκριμένο τομέα.