Εμπειρική διερεύνηση επαγγελματικής ικανοποίησης διοικητικού προσωπικού σε ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο

Abstract

Ο ρόλος του διοικητικού προσωπικού για την επιτυχή λειτουργία των πανεπιστημίων είναι κρίσιμος, καθώς είναι αυτό που διεκπεραιώνει τις διάφορες συναλλαγές και το οποίο παρέχει υπηρεσίες υποστηρικτικές στις εκπαιδευτικές και ερευνητικές εργασίες. Επομένως, η μέτρηση και ο προσδιορισμός των καθοριστικών παραγόντων της εργασιακής ικανοποίησής του, μπορούν να βοηθήσουν τις διοικήσεις των ανωτάτων ιδρυμάτων να κατανοήσουν καλύτερα τις ανάγκες και τις επιθυμίες του έτσι, ώστε, να καταφέρουν να επιτύχουν την καλύτερη αξιοποίηση και διαχείρισή του. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η εμπειρική διερεύνηση της εργασιακής ικανοποίησης διοικητικών υπαλλήλων σε ίδρυμα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, στην Ελλάδα. Μεθοδολογία: Προκειμένου να μετρηθεί ο βαθμός της εργασιακής ικανοποίησης χρησιμοποιήθηκε ως εργαλείο το ερωτηματολόγιο “Job Satisfaction Survey (JSS)” του Spector. Σε αυτό συμπεριλήφθηκαν ερωτήσεις με τα δημογραφικά στοιχεία των εργαζομένων. Η διανομή των ερωτηματολογίων έγινε μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και δια χειρός. Συνολικά, προσκλήθηκαν να συμμετάσχουν στην έρευνα 600 άτομα. Αρχικά, κατά την ανάλυση των δεδομένων εξήχθησαν τα δημογραφικά και κοινωνικο-οικονομικά στοιχεία των συμμετεχόντων στην έρευνα. Έπειτα, εξετάστηκε η κανονικότητα των ερωτήσεων με το κριτήριο Kolmogorov-Smirnov και υπολογίστηκαν τα περιγραφικά στατιστικά ανά ερώτηση. Στη συνέχεια, πραγματοποιήθηκε διερευνητική ανάλυση παραγόντων με την εκτιμητική μέθοδο principal axis factoring. Η αρχική λύση περιστράφηκε με τη μέθοδο promax και η αξιοπιστία εσωτερικής συνοχής των κλιμάκων που προέκυψαν εξετάστηκε με τον συντελεστή Cronbach’s alpha. Προκειμένου να εκτιμηθεί η εγκυρότητα εννοιολογικής κατασκευής του ερωτηματολογίου διενεργήθηκε ανάλυση πολλαπλών χαρακτηριστικών. Κατά την ανάλυση υπολογίστηκαν οι δείκτες συγκλίνουσας και αποκλίνουσας ή διακριτικής εγκυρότητας. Στο επόμενο στάδιο, υπολογίστηκαν οι συσχετίσεις των αθροιστικών κλιμάκων σε σχέση με τα δημογραφικά και κοινωνικο-οικονομικά χαρακτηριστικά των ερωτηθέντων. Αρχικά, ελέγχθηκε η διαφορά των διαμέσων των κλιμάκων ανά δημογραφικό παράγοντα και εντοπίστηκαν οι στατιστικά σημαντικές διαφοροποιήσεις. Η σύγκριση έγινε με τον έλεγχο διαφοράς διαμέσου σε ανεξάρτητα δείγματα. Τέλος, χρησιμοποιώντας ως ανεξάρτητες μεταβλητές όσα δημογραφικά και λοιπά χαρακτηριστικά βρέθηκε να έχουν στατιστικά σημαντική διαφορά, πραγματοποιήθηκε ανάλυση γραμμικής παλινδρόμησης με εξαρτημένες μεταβλητές τα σκορ των κλιμάκων. Ευρήματα έρευνας: Από τα 600 άτομα στα οποία διανεμήθηκε το ερωτηματολόγιο, ανταποκρίθηκαν τα 202 (βαθμός ανταπόκρισης 33,67%). Το μεγαλύτερο ποσοστό των συμμετεχόντων ήταν γυναίκες (76,20%), ενώ το 89,60% ήταν από 40 έως 59 ετών. Το 78,70% είχε εργαστεί στον ιδιωτικό τομέα και το 67,40% των ατόμων είχε ολοκληρώσει μεταπτυχιακές ή προπτυχιακές σπουδές. Το 11,90% του δείγματος κατείχε θέση ευθύνης και το 70%, περίπου, είχε καθαρό μηνιαίο εισόδημα από 900 έως 1300 ευρώ. Από την ανάλυση κυρίων παραγόντων προέκυψαν και διατηρήθηκαν πέντε νέες κλίμακες. Σύμφωνα με τις διαμέσούς τους, οι εργαζόμενοι ήταν περισσότερο ικανοποιημένοι με την εποπτεία (4,75), το αντικείμενο της εργασίας τους (5) και τις εργασιακές τους σχέσεις (5). Λιγότερο ικανοποιημένοι ήταν με τη γνώση του τι συμβαίνει μέσα στον οργανισμό και τη σαφήνεια των στόχων που θέτονται (3,25), καθώς, επίσης, με το επίπεδο των αμοιβών και λοιπών ανταμοιβών τους (2,80). Ως προς τον βαθμό επιρροής του φύλου, της ηλικίας, της θέσης ευθύνης και της συνολικής προϋπηρεσίας των εργαζομένων στην εργασιακή ικανοποίηση και τις διαστάσεις της, δεν υπήρχαν στατιστικά σημαντικές επιδράσεις (p>0,05). Σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά των εργαζομένων που είχαν στατιστικά σημαντική επίδραση (p<0,05), οι εργαζόμενοι με εμπειρία στο πανεπιστήμιο μέχρι 10 χρόνια είχαν μεγαλύτερη ικανοποίηση από την εποπτεία, το αντικείμενο εργασίας τους και την επικοινωνία εντός οργανισμού, ενώ η αύξηση του εισοδήματος επηρέαζε θετικά την ικανοποίηση από την εποπτεία, τις αμοιβές και λοιπές ανταμοιβές, το αντικείμενο εργασίας και την επικοινωνία εντός του οργανισμού. Όσοι είχαν σπουδές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ήταν λιγότερο ικανοποιημένοι από την εποπτεία, ενώ οι κάτοχοι μεταπτυχιακού ή διδακτορικού τίτλου σπουδών είχαν μικρότερο βαθμό ικανοποίησης από την επικοινωνία εντός του οργανισμού και το αντικείμενο εργασίας τους. Τέλος, οι εργαζόμενοι με προϋπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα ήταν περισσότερο ικανοποιημένοι από την επικοινωνία εντός του οργανισμού.