Διερεύνηση των προσδοκιών των ατόμων σχετικά με τη γήρανση

Abstract

Οι περιπτώσεις που οι ηλικιωμένοι αυξάνουν το προσδόκιμο της επιβίωσής τους, χωρίς να εμφανίσουν ασθένειες και αναπηρίες, αλλά αντιθέτως εκδηλώνοντας υψηλή σωματική και πνευματική λειτουργία, επιζητώντας να συμμετέχουν ενεργητικά στη ζωή, καλούνται περιπτώσεις υγιούς γήρανσης. Ο ορισμός της γήρανσης που καταλήγει σε μια επιτυχημένη πορεία και κρίνεται ως επιτυχής γήρανση, εξαρτάται σε σημαντικό βαθμό από το πώς ορίζουν την έννοια οι ίδιοι οι ηλικιωμένοι, μέσα από τις γενικότερες προσδοκίες τους, αλλά και μέσα από τις προσδοκίες τους για την σωματική τους κατάσταση. Οι προκαταλήψεις απέναντι στην τρίτη ηλικία δημιουργούν και τις ανάλογες προσδοκίες από την κοινωνία για τους ηλικιωμένους, αλλά επηρεάζουν και τις προσδοκίες που έχουν ή δεν έχουν οι ίδιοι για τον εαυτό τους. Η κοινωνία δημιουργώντας μια αρνητικότητα απέναντι στους ηλικιωμένους, έχοντας για εκείνους μόνο αρνητικές προσδοκίες, αδικαιολόγητες στις περισσότερες των περιπτώσεων, προκαλεί απαισιοδοξία και στα ίδια τα άτομα της τρίτης ηλικίας για τη γήρανσή τους. Στόχος της παρούσας έρευνας είναι να διερευνήσει τις σημαντικότερες προσδοκίες των ατόμων για τη φυσική υγεία, την πνευματική υγεία και τη γνωστική λειτουργία των ατόμων, καθώς γερνούν, καθώς και να αναδείξει τους βασικούς δημογραφικούς παράγοντες που επηρεάζουν τις προσδοκίες αυτές.