Υπερχρεωμένες επιχειρήσεις, ανασκόπηση και προοπτικές

Abstract

Σκοπός είναι η αποτύπωση του παρόντος και του μελλοντικού θεσμικού πλαισίου

ρύθμισης και παρακολούθησης των υπερχρεωμένων νοικοκυριών και των μη

εξυπηρετούμενων δανείων. Η αποτύπωση της αποτελεσματικότητας του υπάρχοντος

νομικού πλαισίου προστασίας τόσο των τραπεζών όσο και των δανειοληπτών και η

επιτυχία εφαρμογής των ρυθμίσεων των κόκκινων δανείων αποτελεί επίσης

αντικείμενο της παρούσας μελέτης.

Το νομοθετικό πλαίσιο στην Ελλάδα έχει υποστεί πολλές μεταβολές την τελευταία

δεκαετία εξαιτίας της οικονομικής κρίσης του 2008 και της επίδρασης που είχε στο

εθνικό τραπεζικό σύστημα. Το νομοθετικό πλαίσιο ακολούθησε τις εξελίξεις έτσι

ώστε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις και τις συνέπειες της πρόσφατης

χρηματοοικονομικής κρίσης ειδικά σε σχέση με τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια που

προέκυψαν εξαιτίας της.

Η Ε.Ε. ανταποκρινόμενη στο χαμηλό ποσοστό επιτυχίας των εθνικών νομικών

πλαισίων που εφαρμόζεται στα κράτη μέλη της για την πρόληψη αφερεγγυότητας και

τη ρύθμιση αυτών των δανείων, προέβη στη δημιουργία της Οδηγίας 1023/2019 η

οποία θα ενσωματωθεί στο εθνικό δίκαιο της χώρας από 01/05/2020. Το νέο αυτό

πτωχευτικό δίκαιο στοχεύει στη μείωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων των

ελληνικών τραπεζών μέχρι το τέλος του 2021 έτσι ώστε αυτά να αντιπροσωπεύουν

ποσοστό μικρότερο του 20% του συνόλου των δανείων, προσεγγίζοντας περισσότερο

τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.

Η εφαρμογή της Οδηγίας 1023/2019 της Ε.Ε. αναμένεται να συνδράμει στην

προώθηση της διαμεσολάβησης, την αποσυμφόρηση των δικαστηρίων και τη

δημιουργία ενός ευνοϊκότερου επιχειρηματικού και οικονομικού περιβάλλοντος που

θα οδηγήσει σε επενδύσεις και αναπτυξιακούς ρυθμούς τη χώρα