Φορολογικός έλεγχος, παραγραφή δικαιώματος του δημοσίου και δικαιώματα ελεγχόμενου

Abstract

Το ζήτημα της παραγραφής του δικαιώματος του Ελληνικού Δημοσίου, για τη διενέργεια φορολογικού ελέγχου και κοινοποίησης φύλλων ελέγχου και πράξεων προσδιορισμού φόρων, τελών, εισφορών, προστίμων και λοιπών διαπιστωτικών πράξεων, έχει απασχολήσει επανειλημμένως τους φορολογούμενους (είτε φυσικά πρόσωπα είτε νομικές οντότητες), ενώ τελευταία έχει γίνει θέμα της επικαιρότητας λόγω των διαφόρων αποφάσεων που έχουν εκδοθεί από τα δικαστήρια της χώρας, συνακόλουθα από τη διοίκηση των φορολογικών αρχών, οι οποίες προσαρμόστηκαν στις δικαστικές αποφάσεις. Αναφορικά με το εν λόγω ζήτημα, τα περισσότερα προβλήματα, που αρχικά εμφανίστηκαν, είχαν σαν γενεσιουργό αιτία, και ταυτόχρονα, ως πηγή ανάδειξης πολλών εν γένει θεμάτων, τους διενεργηθέντες ελέγχους, από τις φορολογικές αρχές, σε φορολογικές υποθέσεις, παλαιών ετών (ήτοι, για έτη από το 2000 και επόμενα), οι οποίες έχουν τις περισσότερες φορές υποπέσει στην προβλεπόμενη εκ του νόμου (συνήθη) 5ετή ή 10ετή παραγραφή. Επισημαίνεται εδώ, ότι τα έτη έως και το 1999 χαρακτηρίστηκαν από το Υπουργείο Οικονομικών με βάση την ΠΟΛ.1228/2014 ως τα τελευταία «παραγεγραμμένα» έτη, δηλαδή ως έτη για τα οποία δεν δύναται το δημόσιο να διενεργήσει φορολογικούς ελέγχους και να καταλογίσει φόρους. Ακολούθησαν πολλές αποφάσεις και εγκύκλιοι, προσπαθώντας η πολιτεία να διορθώσει τα ‘’κακώς κείμενα’’, και να βρει λύσεις στα προβλήματα που προέκυψαν, από τις αλλεπάλληλες παρατάσεις στη παραγραφή που είχαν δοθεί, οι οποίες άλλοτε έλυσαν προβλήματα, και άλλοτε περιέπλεξε την υπάρχουσα κατάσταση, με αποτέλεσμα να είναι απαραίτητη η εμπλοκή του Συμβουλίου της Επικρατείας, προκειμένου να δοθεί οριστική λύση στα προκύπτοντα προβλήματα.