Η εξέταση των πολεμικών αποζημιώσεων στο διεθνές και ευρωπαϊκό γίγνεσθαι: η περίπτωση των γερμανικών αποζημιώσεων προς την Ελλάδα μετά το Β` Παγκόσμιο Πόλεμο

Abstract

Σκοπός της παρούσης διπλωματικής εργασίας είναι η εξέταση της διεκδίκησης των πολεμικών αποζημιώσεων από τη Γερμανία για τις Ναζιστικές καταστροφές οι οποίες έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια της Κατοχής την περίοδο 1940-1945. Η έρευνα αναλύει ειδικότερα το καθεστώς των πολεμικών αποζημιώσεων σύμφωνα με το Διεθνές Ποινικό Δίκαιο και εξετάζει περαιτέρω τις περιπτώσεις της Ιταλίας και της Πολωνίας προκειμένου να επιχειρηθεί μία συγκριτική ανάλυση των διεκδικήσεων των δύο χωρών με την Ελληνική περίπτωση. Ειδικότερα δε στην ελληνική περίπτωση, οι θέσεις της Ελλάδας διαχρονικά χαρακτηρίστηκαν από μία αμφισημία σχετικά με τις διεκδικήσεις καθώς αυτές επηρεάστηκαν σε σημαντικό βαθμό από πολιτικές και οικονομικές παραμέτρους. Έτσι, περιπτώσεις όπως του Διστόμου προσέκρουσαν στο καθεστώς της κρατικής ασυλίας, όπως αυτή παρουσιάστηκε ως θέση από τη Γερμανία στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, κάτι το οποίο όμως καταρρίπτεται από την απόφαση του Ιταλικού Ανωτάτου Δικαστηρίου το 2019. Σε κάθε περίπτωση, η διπλωματική καταλήγει ότι το Διεθνές Ποινικό Δίκαιο μετεξελίσσεται σταδιακά ώστε ατομικές διεκδικήσεις κατά κρατών για εγκλήματα πολέμου να μπορούν να σταθούν σε εθνικά δικαστήρια, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στην Ελληνική περίπτωση να διεκδικήσει τις αποζημιώσεις από τη Γερμανία, οι οποίες δεν έχουν παραγραφεί.