Εσωτερικό έλεγχος στο δημόσιο τομέα

Abstract

Με την κατάργηση του προληπτικού ελέγχου όλων των φορέων της Γενικής Κυβέρνησης που έγινε με το άρθρο 10 π.10 του Ν.4337/15, και ισχύει από την 1.1.2019 καθώς και με τα συχνά φαινόμενα κακοδιαχείρισης, κατάχρησης δημοσίου χρήματος και έλλειψης οργάνωσης κρίνεται επιτακτική η ανάγκη υιοθέτησης και εφαρμογής συστημάτων εσωτερικού ελέγχου τόσο στον στενό όσο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Με την παρούσα εργασία επιχειρείται να περιγραφεί το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο και η υφιστάμενη κατάσταση του εσωτερικού ελέγχου στον ελληνικό δημόσιο τομέα. Γίνεται αναφορά σε βασικές ελεγκτικές έννοιες και ορισμούς όσον αφορά στο σύστημα του εσωτερικού ελέγχου, στα είδη του ελέγχου και στη διάκριση του εσωτερικού και του εξωτερικού ελέγχου. Ακόμη γίνεται αναφορά στα στάδια του ελέγχου και την υπηρεσία του εσωτερικού ελέγχου. Τέλος, περιγράφεται η αναγκαιότητα εφαρμογής ενός συστήματος εσωτερικού ελέγχου και τα πολλαπλά οφέλη στην οργάνωση και την αποτελεσματική διαχείριση που αποκομίζει ο φορέας που τον εφαρμόζει. Οι μελέτες περιπτώσεων του Συστήματος Εσωτερικού Ελέγχου σε Μονάδες Υγείας, όσο και σε Δημόσια Επιχείρηση Κοινής Ωφέλειας (ΔΕΚΟ), καθώς και το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο καταδεικνύουν ότι ο Εσωτερικός Έλεγχος δεν έχει πλήρη εφαρμογή σε όλους τους φορείς της Γενικής Κυβέρνησης. Επίσης, στις περιπτώσεις που εφαρμόζεται βρίσκεται σε πρώιμο στάδιο και δεν προσδίδει την υπεραξία και τα οφέλη στην οργάνωση και διαχείριση των οντοτήτων που τον εφαρμόζουν.