Επιδράσεις από την εφαρμογή του ΔΠΧΑ 9 : μελέτη περίπτωσης

Abstract

Τα χρηματοοικονομικά μέσα αποτέλεσαν και συνεχίζουν να αποτελούν ζωτικό κομμάτι της παγκόσμιας οικονομίας. Για τον λόγο αυτό, η λογιστική καταγραφή και παρακολούθηση τους αποτέλεσε αντικείμενο μείζονος σημασίας από τα πρώτα ξεκινήματα της παγκόσμιας ιστορίας. Επακόλουθο αποτελεί το γεγονός ότι σήμερα, οι νόμοι και τα λογιστικά πλαίσια που ρυθμίζουν τον χειρισμό των χρηματοοικονομικών μέσων αποτελούν καταλύτες για την εύρυθμη λειτουργία του οικονομικού περιβάλλοντος. Ένα τέτοιο πρόσφατο και καταλυτικό γεγονός, είναι και η υποχρεωτική εφαρμογή στην Ελλάδα του Διεθνούς Προτύπου Χρηματοοικονομικής Αναφοράς 9: Χρηματοοικονομικά Μέσα από 01/01/2018, το οποίο ουσιαστικά αντικατέστησε το παλαιότερο Διεθνές Λογιστικό Πρότυπο 39: Χρηματοοικονομικά Μέσα: Αναγνώριση και Επιμέτρηση. Η μετάβαση αυτή έφερε ριζικές αλλαγές στον λογιστικό χειρισμό των χρηματοοικονομικών προϊόντων. Η αλλαγή αυτή, είχε ιδιαίτερη επίπτωση στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, τα οποία κατά κύριο λόγο ασχολούνται με την διαχείριση τέτοιων προϊόντων. Στην παρούσα εργασία αναλύονται οι αλλαγές που προέκυψαν με βάση το νέο νομικό πλαίσιο, με κύριο άξονα εστίασης το ελληνικό οικονομικό περιβάλλον. Πιο συγκεκριμένα, αρχικά παρουσιάζεται το νομικό πλαίσιο που διέπει τα χρηματοοικονομικά προϊόντα και γίνεται ανάλυση των αλλαγών που έφερε το νέο πλαίσιο. Στη συνέχεια, κύριο αντικείμενο της εργασίας είναι να παρουσιάσει και να αναλύσει τις οικονομικές επιπτώσεις που είχε για τις οικονομικές καταστάσεις των ελληνικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων το νέο Πρότυπο. Στην κατακλείδα της εργασίας, γίνεται σχολιασμός των αποτελεσμάτων αυτών και εξάγεται το τελικό συμπέρασμα σχετικά με το αν το Πρότυπο Χρηματοοικονομικής Αναφοράς 9 είχε τελικά θετική ή αρνητική επίπτωση, τόσο για το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, όσο και για το γενικότερο επιχειρηματικό περιβάλλον.