Οι ευθύνες του ορκωτού ελεγκτή στην παράθεση των "Key audit matters" για τη διασφάλιση της ποιότητας ελέγχου των οικονομικών καταστάσεων

Abstract

Στο σημερινό σύνθετο και συνεχώς μεταβαλλόμενο οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό περιβάλλον, της ταχείας μετάδοσης πληροφοριών και παγκοσμιοποίησης των αγορών, της ύπαρξης επιχειρηματικών κινδύνων και ανταγωνισμού που διαρκώς τείνουν να αυξάνονται, η αναγκαιότητα του ελέγχου αποκτά μεγάλη σημασία για την για τη διασφάλιση της ορθότητας των οικονομικών καταστάσεων. Η επιστήμη της Ελεγκτικής ξεκίνησε να απασχολεί τους ανθρώπους από τότε που άρχισαν οι οικονομικές συναλλαγές μεταξύ τους με αποτέλεσμα να δημιουργείται η ανάγκη για έλεγχο. Παρόλο που η ανάγκη για έλεγχο προϋπήρχε από την παλαιότερη εποχή, τα τελευταία χρόνια η Ελεγκτική έχει γίνει ιδιαίτερα απαιτητική και επαγγελματική ενασχόληση. Ο έλεγχος πρέπει να διενεργείται από επαγγελματίες λογιστές οι οποίοι διαθέτουν τα κατάλληλα προσόντα, επιδεικνύουν την πρέπουσα συμπεριφορά και συμμορφώνονται με τα ελεγκτικά πρότυπα και τις προβλεπόμενες νομοθεσίες, προκειμένου να στοιχειοθετήσουν επαρκώς την παράθεσης τη γνώμη τους, υπό το πρίσμα της επαγγελματικής τους κρίσης, στην Έκθεση Ελέγχου. Το 2009 το Συμβούλιο Διεθνών Λογιστικών Αρχών Ελέγχου και Διασφάλισης ξεκίνησε ένα έργο το οποίο έδινε τη δυνατότητα στον ελεγκτή να υποβάλλει μία έκθεση με απώτερο σκοπό την βελτίωση της επικοινωνιακής αξίας των οικονομικών στοιχείων μιας επιχείρησης. Αυτό αποτέλεσε την απαρχή της εκκίνησης και της αναθεώρησης των ελεγκτικών προτύπων σχετικά με τη δομή, το περιεχόμενο και τον επιδιωκόμενο σκοπό τους. Στην Έκθεση Ελέγχου στην οποία παραθέτει την γνώμη του, η οποία προέρχεται από την αντικειμενική και επαγγελματική του κρίση, προσθέτει και μία παράγραφο σχετικά με τα πιο σημαντικά ζητήματα τα οποία, κατά την γνώμη του, χρήζουν ιδιαίτερης σημασίας και εξέτασης. Το Πρότυπο το οποίο πραγματεύεται την παράθεση των σημαντικότερων ζητημάτων ελέγχου είναι το Διεθνές Πρότυπο Ελέγχου 701 και αφορά στα Σημαντικότερα Θέματα Ελέγχου, θέματα τα οποία έχουν τη μεγαλύτερη σημασία και ο ελεγκτής κρίνει σκόπιμο να αναφερθούν ως ξεχωριστό τμήμα της έκθεσής του, βοηθώντας τους χρήστες των οικονομικών καταστάσεων να κατανοήσουν σε βάθος την οικονομική οντότητα.