Το κοινωνικό εισόδημα αλληλεγγύης και οι πολιτικές ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Abstract

Η παρούσα εργασία πραγματεύεται την κοινωνική πολιτική των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ειδικότερα τις πολιτικές ελαχίστου εγγυημένου εισοδήματος. Όλα τα κράτη μέλη διαθέτουν τέτοια προγράμματα εισοδηματικής ενίσχυσης, ενσωματωμένα στα πλαίσια τον εθνικών συστημάτων πρόνοιας, ως μέτρο έσχατης λύσης για την αντιμετώπιση της ακραίας φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού. Η πιο πρόσφατη εφαρμογή αφορά το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης που θεσμοθετήθηκε σταδιακά τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Αρχικά, αναλύεται το εννοιολογικό πλαίσιο και ο τρόπος εφαρμογής των συγκεκριμένων πολιτικών στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κατόπιν περιγράφεται η ελληνική περίπτωση, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες της χώρας καθώς και της αδυναμίες της δημόσιας διοίκησης. Αναφέρονται οι λόγοι που καθιστούν το σύστημα ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος μία σημαντική αναβάθμιση της κοινωνικής προστασίας και αναδεικνύονται οι παράγοντες που συμβάλλουν στην αποτελεσματική εφαρμογή του. Στη συνέχεια, περιγράφεται το ιστορικό της εισαγωγής του μαζί με τα αποτελέσματα από την παρακολούθηση της υλοποίησής του. Ακολούθως, παρουσιάζεται η έρευνα με τη χρήση ερωτηματολογίου με σκοπό να διαπιστωθεί η στάση των ερωτώμενων απέναντι στο Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης. Στόχος είναι να αξιολογηθεί η επίδοση του προγράμματος σε βασικούς τομείς που επηρεάζουν την αποτελεσματικότητα. Μέσα από τις απαντήσεις θα γίνει αποτίμηση των αποτελεσμάτων για να εντοπιστούν αδυναμίες και προβλήματα στην εφαρμογή της ασφάλειας εισοδήματος στο Δήμο Ωραιοκάστρου. Τα αποτελέσματα της έρευνας θα συζητηθούν τόσο στο πλαίσιο της πανελλαδικής εφαρμογής όσο και σε σχέση με αντίστοιχα προγράμματα άλλων κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.